Prezentacja ikony krzyża 1W1
👉 https://www.youtube.com/watch?v=43cXNxHXNdY
Katecheza mistagogiczna ikony krzyża 1W1
👉 https://www.youtube.com/watch?v=mqoNee1JDE4
Gdzie kupić?
👉 https://e-serafin.pl/krzyz-1w1-umilowany-42-cm,3,4374,8143

Dziś pracuję nad ostatnim rozdziałem książki „USKRZYDLIĆ DUCHOWOŚĆ”. Ufam, że pod koniec czerwca projekt zostanie oddany do Wydawnictwo Serafin.

ROZDZIAŁ 18

POWSZECHNE POWOŁANIE DO RADOŚCI

Jak odkrywać radość duchową i w niej wzrastać?

„Śmiech jest dla duszy tym samym, czym tlen dla płuc” (Louis de Funès)

SPOTKAĆ RADOŚĆ

Kiedy ostatnio doświadczyłeś radości tak wielkiej, że czułeś, jakbyś miał zaraz pęknąć ze śmiechu? Kiedy ostatni raz widziałeś osoby, z którymi żyjesz blisko, rozbawione i śmiejące się od ucha do ucha jak małe dzieci? Czy pielęgnujesz radość w swoim życiu i czy łączy się ona z wymiarem duchowym?

Próbując znaleźć odpowiedź na powyższe pytania, przypomina mi się spotkanie z jednym z braci, z którym żyłem przez pewien czas we wspólnocie. Jego radość i uśmiech były jego wizytówką, codziennym ubiorem, bez którego nie opuszczał swojej celi. Co więcej, jego uśmiech był tak naturalny i spontaniczny, że stawał się zaraźliwy w pozytywnym sensie tego słowa. Cała jego osobowość manifestowała się poprzez ekspresję radości. Gdziekolwiek się pojawiał i cokolwiek mówił, jego głośny śmiech potrafił dotknąć nawet najgłębszych zakamarków ludzkiego serca, gdzie kryły się smutek i trudne emocje. Obserwując jego zachowanie i interakcje z otoczeniem, dostrzegałem realizację słów: „radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz większe kręgi” (Albert Balling).

Termin „radość” pochodzi ze starofrancuskiego „joie”, które wiąże się z wyrazem „joiels”, oznaczającym „klejnot”. Studium fenomenu radości, humoru czy uśmiechu odsłania ogromnie ważną rolę pozytywnych emocji w życiu indywidualnym i społecznym. Radość to nie tylko efekt doświadczenia pozytywności, ale stan, który sam w sobie jest pozytywny i nie musi być uzależniony od doznań przyjemnych. Nie ogranicza się również wyłącznie do tego, co materialne, zewnętrzne i chwilowe. Istnieje radość związana z doświadczeniem duchowym, płynąca z wiary i żywej obecności Boga.

Warto zadać sobie pytanie, czy moje przeżywanie wiary i duchowości prowadzi mnie do źródeł radości, nawet wtedy, gdy w życiu pojawiają się trudne chwile. Dlaczego radość powinna być nieodłącznym elementem życia chrześcijanina i jak jest ona związana z dążeniem do świętości? W jaki sposób radość lub jej brak mogą świadczyć o autentyczności naszego doświadczenia duchowego?

[…]

Wielu chrześcijan w swojej duchowej drodze często skupia się wyłącznie na ascetycznych aspektach świętości, takich jak poświęcenie, umartwienie, wyrzeczenie czy surowe przestrzeganie norm i zasad. Chociaż te elementy są ważne w procesie duchowego wzrostu, kluczowa pozostaje miłość, objawiająca się poprzez radość. Zapominając o tym aspekcie, chrześcijanie ryzykują, że ich świętość stanie się sucha i pozbawiona tego, co w świętości jest najistotniejsze – miłości oraz z niej płynącej radości

[…]

Świętość, często spowita aurą nieosiągalności i mistycyzmu, jest przedstawiana przez pryzmat wielu mitów i uproszczeń. Klasyczne wyobrażenia życia doskonałego ukazują ją jako ścieżkę pełną ascetycznych wyrzeczeń, postów i rezygnacji z wszelkich form przyjemności, a także jako stan bezgrzeszności czy nawet cudowności. Te modele życia wydają się być dostępne wyłącznie dla nielicznych, dla tych, którzy są gotowi porzucić wszystko, aby wyruszyć na duchowe szczyty, niczym alpiniści na Mont Everest. Jednakże warto poddać te wyobrażenia głębszej refleksji, ponieważ mogą one stanowić przeszkodę dla wielu, w których Duch Święty budzi pragnienie świętości.

#PsalmNaDzień

Boże, Ty znasz moją głupotę, a moje winy nie są ukryte przed Tobą (Ps 69,6)

Życie w pełnej prawdzie wymaga odwagi i uczciwości serca, ale przede wszystkim doświadczenia miłości większej niż ta, którą darzą nas inni, a nawet którą darzymy samych siebie. Czy rzeczywiście czujemy się bezpieczni w obecności Boga?

Błogosławionego dnia

🛐 #PsalmNaDzień
Ratuj mnie, Boże, bo woda sięga mi aż po szyję (Ps 69,2)

Być może wielu z nas i to nie tylko czasami doświadcza przeciwności i trudności, które autor Psalmu 69 obrazowo opisał słowami: „woda sięga mi po szyję, ugrzązłem w głębokim błocie i nie mam oparcia.” Ale czy mamy w sobie również mocną wiarę i silną nadzieję, aby wołać w takich momentach: „Ratuj mnie, Boże!”?

Psalmy to modlitwy, które płyną prosto z serca, a nie z książeczek do nabożeństw. Zapraszają Boga do codzienności takiej, jaka jest, a nie takiej, jaka powinna być czy mogłaby być. Uczą autentyczności i stawania w prawdzie i to nie tylko względem Boga, ale również i samego siebie.

📊Nasz duchowy kapitał modlitwy w 1W1 stale rośnie. Dziękuję wszystkim, którzy każdego dnia trwają w modlitwie psalmami.
👉 W tym miesiącu, 24 czerwca, odprawię Mszę świętą za Was i w Waszych intencjach.
🙏 Obecnie aż 3707/1 modli się w 1W1. Tyle osób modli się za Ciebie CODZIENNIE – pamiętaj! Dobrego tygodnia!

🛐 #PsalmNaDzień

Śpiewajcie Bogu, grajcie Jego imieniu, równajcie drogę  (Ps 68,5)

Nawrócenie to nie kwestia Wielkiego Postu czy Adwentu. To codzienne wezwanie do zmiany myślenia, które nie nastąpi, jeśli nie będziemy dbać o higienę naszego umysłu.

Czy słowo Boże ma dostęp do twojego umysłu i serca? Ile Dobrej Nowiny mieści się w twoim umyśle, a ile słów płynących z nowinek ze świata? Czym się karmisz, tym się stajesz!

Błogosławionego dnia!

ROZDZIAŁ 16

DUCHOWOŚĆ A DOBROSTAN

Jakie istnieją związki między duchowością a życiem szczęśliwszym?

Religijność i duchowość od wieków stanowią istotny element ludzkiego życia, wpływając nie tylko na sferę duchową, lecz także na aspekty codziennego życia. W poprzednim rozdziale podjęliśmy próbę zdefiniowania szczęścia oraz omówienia sposobów, w jakie filozofia i psychologia pozytywna rozumieją pojęcie dobrostanu. W niniejszym rozdziale pragniemy pokazać związek między dobrym życiem a duchowością oraz to, w jaki sposób duchowość może wzmacniać i wpływać na dobrostan jednostki. W literaturze naukowej dotyczącej tego obszaru istnieje wiele opracowań, które są godne uwagi. Oczywiście, niemożliwe jest tu wymienienie wszystkich korzyści, dlatego skupimy się na tych, które często pojawiają się w badaniach.

[…]

DOŚWIADCZENIE RELIGIJNE A SENS ŻYCIA

Bez wątpienia, sens życia pełni rolę swoistego nawigatora, wskazującego nam drogę naprzód nawet w obliczu trudności, komplikacji i przeciwności losu. Sens życia ściśle związany jest z celami i wartościami, jakie człowiek przyjmuje i wyznaje. Możemy stracić wszystko, a mimo to zachować wewnętrzny sens życia, podczas gdy z drugiej strony posiadając wszelkie dobra materialne, możemy nie odczuwać tego sensu. Badania potwierdzają, że istnieje związek między sens życia a dobrostanem (Kossakowska i in., 2013).

Zagadnieniem sensu życia szczególnie zajmował się wiedeński psychiatra Viktor Emil Frankl (1905-1997). Jego prace są nadal dowodem głębokiego przekonania, że każdy człowiek jest w stanie nadać swojemu życiu znaczenie, niezależnie od warunków, w jakich się znajduje. W obliczu narastającej depresji, izolacji i obaw przed wojną, ta konkluzja nabiera szczególnego znaczenia. Należy także podkreślić, że sam Frankl miał okazję sprawdzić swoją teorię w skrajnie dehumanizujących warunkach, gdy był więziony w obozach koncentracyjnych podczas II wojny światowej, między innymi w Auschwitz-Birkenau.

Założyciel nurtu psychologii pozytywnej i jej promotor Martin Seligman uważa, że sens życia wyraża się w „życiu dla czegoś wyższego niż sam człowiek” (Seligman, 2005, s. 333). Inny amerykański psycholog Roy Frederick Baumeister wyróżnia cztery potrzeby będące źródłami sensu. Po pierwsze cele życiowe – rzeczywistości, które pragnie się osiągnąć w przyszłości. Po drugie wartości – czynnik decydujący o tym, co człowiek postrzega jako dobre, a co jako złe. Trzecią potrzebą wiążącą się z sensem i znaczeniem życia jest poczucie skuteczności – wiara, że można coś uczynić i zmienić. Bez tego czynnika znaczenie życia byłoby tylko pasywną energią, która nie przekładałaby się na moc działania. Ostatni element to poczucie własnej wartości – przekonanie, że jest się osobą dobrą i wartościową. Ta wielość źródeł sensu i znaczenia życia zabezpiecza jednostkę przed poczuciem bezsensu i apatią. Robert Emmons w jednym zdaniu zdefiniował sens życia jako „pewne dążenie do istotnych osobistych celów połączonych z wartościami (Emmons, 2005).

Doświadczenie wiary przenika trzy rodzaje sensów egzystencjalnych: codzienność, cierpienie i spraw ostatecznych, jak śmierć. Po pierwsze, poprzez wiarę w Boga możemy zaprosić Go do naszej zwyczajnej codzienności i do sposobu, w jaki radzimy sobie z naszymi obowiązkami i troskami. Wiara i miłość do Boga stają się potężnym motywatorem życia, dając nam światło i siłę do przeżywania prozy życia z większą wdzięcznością. Po drugie, gdy doświadczamy cierpienia, kryzysów i trudności, wiara i doświadczenie duchowe mogą stanowić dla nas dodatkowe źródło wsparcia. W takich momentach znajdujemy potencjał siły, który nie wynika z racjonalnych kalkulacji czy emocji zachwytów. Spotkanie z Bogiem w trakcie cierpienia lub traumy może pomóc przemienić nasze łzy w perły, co może stać się inspiracją i wsparciem dla innych. Wreszcie, gdy nadchodzi nieuchronne, takie jak śmierć i rozstanie z ukochanymi, wiara nadaje sens naszej dalszej drodze. Pomaga nam radzić sobie z żałobą i kultywować nadzieję na zmartwychwstanie i ponowne spotkanie z tymi, których kochaliśmy. W tych ostatecznych momentach życia, nauka może nie zaoferować wsparcia, natomiast objawienie i wiara potrafią przynieść konkretną pomoc. Stanowią one potężne narzędzie nie tylko do przeżycia konstruktywnie żałoby, ale także do twórczego i radosnego doświadczania następnych etapów życia bez tych osób, które pozytywnie wypełniali nasze codzienne życie.

Wiara, medytacja, refleksja nad wartościami oraz poczucie przynależności do czegoś większego niż ja sam mogą stanowić ścieżkę do lepszego zrozumienia własnego miejsca we wszechświecie oraz do doświadczenia głębszego sensu istnienia.

#PsalmNaDzień

Ojcem dla sierot, dla wdów opiekunem jest Bóg (Ps 68,6)

Rodzicielstwo i małżeństwo to najbardziej intymne i życiodajne relacje. Jednak nawet w tych wyjątkowych obszarach relacyjnych człowiek może być krzywdzony i krzywdzić innych, zgodnie z powtarzaną przez mojego profesora, Philipa Lichtenberga, myślą: „Każdy rani i jest raniony”.

Bóg ma moc uzdrawiania nie tylko tego, co psychologicznie rozpada się i jest chore, ale także wtedy, gdy zaczyna brakować fizycznie osób, które kochamy. On wypełnia nasze serca swoją miłością, dlatego relacja z Nim pozostaje najbardziej życiodajna.

Istotę relacji zarówno z innymi ludźmi, jak i z Bogiem można porównać do piłkarskiej metafory: „piłka leży również po naszej stronie”. Modlitwa psalmami jest naszą odpowiedzią na dar obecności Boga, który nas nigdy nie opuszcza.

Życzę Ci błogosławionego dnia!

🛐 #PsalmNaDzień
„Jak dym, który się rozwiewa na wietrze, jak wosk, który się rozpływa w ogniu, tak giną bezbożni przed Bogiem” (Ps 68,3)

„Metafory stanowią podstawę naszego rozumienia świata”. Jakie metafory znajdują się w Twoim psalmie, który czytasz i modlisz się w tym tygodniu? Zachęcam do obejrzenia pięciominutowego filmu o poezji w Biblii i psalmach, a następnie do poszukiwania obrazów, porównań i metafor w rozważanym psalmie z tygodnia w ramach 1W1. Gdy znajdziesz inspirującą metaforę, podziel się nią w komentarzu.

Błogosławionego dnia!

👉 https://www.youtube.com/watch?v=F377xsEmPrU

Błogosławionego dnia!