🛐 #PsalmNaDzień
„Zapewnił pamięć swym cudom; Pan jest miłosierny i łaskawy” (Ps 111,4).

Bóg nie działa po cichu. Jego cuda są jak wyryte w skale – niezatarte, niepodważalne. Ale ludzkie serce? Krucha tablica. Pamiętamy dobro, dopóki nie nadejdzie pierwszy kryzys. Izraelici widzieli rozstąpione morze, a chwilę później pytali: „Gdzie jest Bóg?”. My robimy to samo. Dostajemy łaskę, ale gdy pojawi się burza, zapominamy, kto już raz nas z niej wyrwał.

❓ Jak długo pamiętasz Boże błogosławieństwa – dzień, tydzień, do pierwszego problemu?
❓ Czy potrafisz dostrzec cuda w codzienności, czy wciąż czekasz na wielkie objawienie?

✨ Bóg pamięta o Tobie. Pamiętaj o Nim! ✨

🛐 #PsalmNaDzień
„Wielkie są dzieła Pańskie, mogą ich doświadczyć wszyscy, którzy je miłują” (Ps 111,2)

Bóg nie jest skrytym artystą, którego dzieła kurzą się w zamkniętej galerii. Jego wielkość eksploduje w codzienności!Wschód słońca, który rozlewa złoto na horyzoncie. Spotkanie, które zmienia bieg życia. Słowo, które w jednej chwili rozświetla mrok serca. Wielkie są dzieła Pańskie, ale widzą je tylko ci, którzy ich szukają i pragną. Kto patrzy obojętnie, zobaczy tylko przypadek. Kto kocha, zobaczy ślad Stwórcy.

❓Czy dostrzegasz cuda w swojej codzienności, czy czekasz na spektakularne znaki?
❓ Czy masz oczy otwarte na Boże działanie, czy raczej żyjesz w duchowej ślepocie?
❓Jak często pozwalasz sobie na zachwyt, zamiast tylko odhaczać kolejne dni?

🔥 Bóg się nie ukrywa. To my musimy nauczyć się patrzeć.

📍 Wczoraj spotkaliśmy się ponownie w ramach wspólnoty 1W1 w Kozach. W duchu Wielkiego Postu pochyliliśmy się nad głębią naszego serca, gdzie – jak w życiu Dawida – rozgrywa się dramat wyboru. Każdy człowiek wybiera, ale nie każdy wybór prowadzi do Boga, dobra, wolności i szczęścia.

📖 Psalm 38, jeden z siedmiu psalmów pokutnych, mocno wybrzmiał w naszej refleksji. Pokazuje, że nasze upadki i grzechy nie muszą prowadzić do rozpaczy – mamy nadzieję, bo Bóg jest większy niż każda nieprawość!

✍ Pracowaliśmy także z zeszytem ćwiczeń do psalmów, w którym Psalm 38 jest omówiony. Znaleźliśmy tam ciekawe propozycje spotkania z tym tekstem – inspirujące do głębszej modlitwy i refleksji.

💬 Dyskusja o spowiedzi była bardzo żywa i inspirująca. Czujemy, że warto ją kontynuować – wrócimy do tego tematu na kolejnych spotkaniach w Krakowie, Gliwicach i Gdańsku.

🙏 Dziękujemy wszystkim, którzy byli z nami!
Wspólne wzrastanie w wierze, modlitwa i wzajemne ubogacanie się to wielki dar. Do zobaczenia na kolejnych spotkaniach!

🔥 #1W1 #WielkiPost #Psalm38 #DuchowyWzrost #Pokuta #Nadzieja #Spowiedź

#PsalmNaDzień
„Z całego serca chcę chwalić Pana” (Ps 111,1).

Psalmista nie mówi: „jak znajdę czas”, „jak mi się uda” czy „na 50%”. Mówi: „Z CAŁEGO SERCA” – z mocą strażaka rzucającego się w ogień, by ratować życie.
W świecie, gdzie duchowość bywa spychana do roli weekendowego hobby, takie wołanie to poranny zimny prysznic dla ospałej duszy – pobudka dla tych, którzy wiarę zamienili w rutynę.

Chwalenie Boga to gwałtowne przebicie chmur – nagle widzisz słońce, przestrzeń, nowe horyzonty. To akt zawierzenia: „Nawet gdy nie rozumiem – TRUST FALL w Twoje ramiona”. Jak Dawid tańczący przed Arką – nie dla instagramowych, czy facebookowych lajków, ale z dziką, nieokiełznaną radością dziecka, które wie, że jest kochane.

3 PROSTE PYTANIA:
1️⃣ Gdzie twoje serce jest „pół-całe”? – W pracy? W modlitwie? W relacjach? Bóg nie chce resztek – chce twojego OGNIA.
2️⃣ Co Cię blokuje przed wybuchem radości? – Wstyd? Rutyna? Przekonanie, że „poważni ludzie nie skaczą z zachwytu”?
3️⃣ Jakby wyglądał Twój dzień, gdybyś zaczynał go od „BOŻE, JESTEŚ NIESAMOWITY!”?

Bóg nie potrzebuje twojej perfekcji. Pragnie twojego SERCA – całościowego, żywego, rozpalonego🔥

#PsalmNaDzień

„Pan po Twojej prawicy zetrze królów w dniu swego gniewu” (Ps 110,5)

Brzmi jak scena z apokaliptycznego filmu. Bóg jako wojownik, który strąca władców z tronów, miażdży tyranów, burzy imperia. Ale czy na pewno chodzi tylko o politycznych despotów? Może te „królewskie potęgi” są bliżej, niż myślisz?

Lęk, który nie pozwala Ci spać. Pycha, która każe Ci udawać kogoś, kim nie jesteś. Wina, która trzyma Cię na smyczy przeszłości. To są władcy tego świata – niewidzialne moce, które krępują Twoje serce i nie pozwalają cieszyć się wolnością w Chrystusie. Jezus nie przyszedł tylko po to, by pokonać zewnętrznych tyranów. Przyszedł, by wyzwolić Cię od władzy grzechu, który rządzi w Twoim wnętrzu.

• 👉  Jakie „królestwo” w Twoim sercu musi zostać obalone, byś mógł doświadczyć pełni radości w Bogu?
• 👉  Kto lub co naprawdę trzyma Cię w niewoli?
• 👉  Czy jesteś gotów, by Jezus zniszczył nie tylko to, co Cię uciska, ale także to, czego sam się kurczowo trzymasz?

Bóg nie tylko niszczy tyranię. On buduje nowe królestwo – królestwo pokoju, radości i wolności. Tylko czy naprawdę chcesz w nim żyć?

Zamartwienia to nadmierne i uporczywe myśli o przyszłości, które często wykraczają poza realne zagrożenia. To lęk przed problemami, które mogą, ale wcale nie muszą się wydarzyć.

🔍 Jak rozpoznać zamartwianie się?

✅ Powtarzalność – te same myśli wracają w kółko.

✅ Brak kontroli – trudno je zatrzymać, nawet gdy się chce.

✅ Czarnowidztwo – wyobrażanie sobie najgorszych scenariuszy.

✅ Nieproporcjonalność – lęk jest większy niż rzeczywiste zagrożenie.

💭 Przykłady zamartwień: ❓ „A co jeśli stracę pracę?” ❓ „Co będzie, jeśli zachoruję?” ❓ „Czy na pewno wszystko pójdzie dobrze na egzaminie?”

🔹 Czy zamartwianie się jest złe? Martwienie się w umiarkowanym stopniu może być przydatne – pomaga planować i unikać ryzyka. Ale gdy przeradza się w obsesyjne zamartwianie, może prowadzić do stresu, lęku, a nawet depresji. Masz obawy, które Cię niepokoją? Spróbuj spojrzeć na nie z innej perspektywy

#PsalmNaDzień
„Pan przysiągł i żal Mu nie będzie: «Tyś Kapłanem na wieki na wzór Melchizedeka»”(Ps 110,4).

Bóg nie rzuca słów na wiatr. Gdy przysięga, Jego słowo staje się rzeczywistością. W Psalmie 110 czytamy o tajemniczej obietnicy: Mesjasz będzie kapłanem na wzór Melchizedeka. Jezus wypełnił tę zapowiedź – nie jako członek starotestamentowego rodu kapłańskiego, lecz jako ten, który składa w ofierze samego siebie. To kapłaństwo nie kończy się na śmierci. Trwa. Jest wieczne. A co więcej – ono dotyczy także nas! Przez chrzest jesteśmy włączeni w królewskie kapłaństwo Chrystusa. Naszym ołtarzem jest codzienność: biuro, dom, ulica. Naszą ofiarą – miłość, która kosztuje. Bo prawdziwy kapłan to nie ten, kto tylko odprawia rytuały, ale ten, kto daje swoje życie.

🔥 Czy żyjesz tak, jakby twoje życie było ofiarą miłości?
🔥 Co składasz na swoim codziennym ołtarzu – egoizm czy dar z siebie?
🔥 Czy rozumiesz, że twoje kapłaństwo to powołanie do przemiany świata?

Nie czekaj, aż świętość stanie się modna. Ty już jesteś kapłanem – na zawsze. Żyj tak, by Bóg mógł powiedzieć: „To mój kapłan – na wzór Melchizedeka”.

📖 Zapraszamy na spotkanie 1W1! 🙌

Jeden psalm za wszystkich, wszystkie psalmy za jednego!

📅 Kiedy? Jutro, 27 marca
📍 Gdzie? Gdańsk Oliwa, ul. Biskupa Nowickiego 2
⏰ Godzina? 18:45

Tematem spotkania będą emocje i psalmy – jak Boże Słowo pomaga nam przeżywać radość, smutek, nadzieję i trudne chwile.

Wszyscy mile widziani! Nie musisz się zapisywać – po prostu przyjdź i doświadcz mocy Słowa Bożego w wyjątkowej atmosferze.

Więcej informacji o innych spotkaniach znajdziesz na plakacie. Do zobaczenia! 😊🙏

#PsalmNadzień
„Z łona jutrzenki jak rosę Cię zrodziłem” (Ps 110,3).

Rosa nie ogłasza swojego przyjścia grzmotem – przychodzi nocą, cicho, niemal niezauważalnie. Tak samo Mesjasz: narodził się w stajni, nie w pałacu. Wzrastał w ukryciu Nazaretu, nie na dworach Rzymu. Jego królestwo nie przyszło z zewnętrzną potęgą, ale jak wilgoć wsiąkająca w spieczoną ziemię – powoli, ale nieodwracalnie.

Współczesny świat krzyczy: „Więcej! Głośniej! Szybciej!” Ale Bóg działa inaczej. Jezus uzdrawiał pojedynczych ludzi, rozmawiał z celnikami przy studni, dotykał trędowatych w ukryciu. Nie organizował kampanii reklamowych, nie zabiegał o rozgłos. A jednak Jego słowa i gesty wstrząsnęły historią.

Psychologia mówi: najtrwalsze zmiany rodzą się w ciszy. Trauma krzyczy, ale uzdrowienie często przychodzi szeptem. Depresja zagłusza, ale nadzieja odradza się w małych krokach – jak poranna rosa na zwiędłym liście.

Czy potrafisz dostrzec Boga w codziennej ciszy? W uśmiechu nieznajomego, w wietrze między gałęziami, w chwili przebaczenia, które przychodzi bez rozgłosu? On nie potrzebuje twoich wielkich czynów – chce twojego otwartego serca, gotowego przyjąć Jego wilgoć życia.