🛐 #PsalmNaDzień
„Wznosili się ku niebu, spadali w otchłań, ich dusza truchlała w nieszczęściu” (Ps 107,26).

Życie to nieustanny taniec między niebem a otchłanią. Psalm 107,26 dosadnie opisuje ten dramat: wznosimy się na wyżyny, by za chwilę runąć w przepaść. To jak lot samolotu, który traci kontrolę – dusza truchleje, a serce zamiera. Ale czy ten upadek to koniec? Nie. To moment, w którym Bóg pokazuje, że nawet w chaosie jest obecny. Współczesny człowiek, uzależniony od kontroli, boi się burz. Ale to właśnie one uczą nas pokory, siły i zaufania. Kryzys to nie katastrofa – to szansa na odrodzenie. Po każdej burzy przychodzi spokój, a po każdym upadku – nowy początek.

Pytania do refleksji:
👉 Jak reagujesz, gdy tracisz kontrolę nad swoim życiem – walczysz, czy poddajesz się?
👉 Czy potrafisz dostrzec w kryzysie szansę na duchowe i emocjonalne odrodzenie?
👉 Jakie „burze” w twoim życiu okazały się błogosławieństwem w przebraniu?

Spotkanie 1W1 w Gliwicach – dziękujemy!

Wczorajsze spotkanie 1W1 w Gliwicach było niesamowite! Dopisała frekwencja, a do naszej wspólnoty dołączyły trzy nowe osoby – w tym dwie przyjechały specjalnie z Częstochowy! To pokazuje, jak wielka jest potrzeba zgłębiania słowa Bożego i rozwoju życia duchowego w oparciu o modlitwę psalmami.

Już jutro (6 marca) widzimy się W KRAKOWIE w Parafia pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Krakowie Olszanicy!

Zapraszamy na kolejne spotkanie 1W1 – szczegóły znajdziecie na plakacie. Temat EMOCJE I PSALMY jest tak ważny i praktyczny, że wrócimy do niego także na kolejnych spotkaniach we wspólnotach: Kozach, Gdańsku oraz Gliwicach.

Dziękuję wszystkim za zaangażowanie i obecność! Niech Duch Święty prowadzi nas dalej! Do zobaczenia w Krakowie!

#1W1#PsalmyiEmocje#Wspólnota#Gliwice#Kraków

🛐 #PsalmNaDzień
„Siedzieli w ciemnościach i mroku, uwięzieni nędzą i żelazem” (Ps 107,10).

Mrok. Nie ten fizyczny, ale psychiczny i duchowy. Współczesny człowiek zna go aż za dobrze. To depresja, wypalenie, samotność wśród tłumów. Ale to też pustka duchowa, życie bez sensu, bez światła wiary. „Uwięzieni nędzą i żelazem” – czyż nie tak wygląda życie kogoś, kto popadł w spiralę lęku, grzechu i rezygnacji? Czasem żelazo to presja społeczna, toksyczne relacje, długi. Czasem to po prostu wewnętrzny głos szepczący: „Nie dasz rady”. Psalm 107 mówi o tych, którzy znaleźli się na dnie. Ale mówi też o nadziei – bo właśnie ci „uwięzieni” zostają uwolnieni przez Boga. A dziś, w Środę Popielcową, ten Bóg staje na progu twojego mroku i mówi: „Wracaj”. Wracaj do światła, do życia, do prawdy o sobie. Bo jeszcze nie jest za późno.

🔎 Pytania do refleksji:

👉 Jakie „żelazo” trzyma dziś ludzi w niewidzialnych kajdanach – oczekiwania innych, strach przed porażką, a może własne myśli?

👉 Czy dostrzegasz momenty, w których sam zamykasz się w ciemności, choć drzwi są otwarte?

👉 Co może być dla ciebie światłem w najciemniejszych chwilach – wiara, drugi człowiek, a może coś jeszcze?

BŁOGOSŁAWIONEGO DNIA!
W ŁĄCZNOŚCI W 1W1

Zaproszenie na Spotkanie Biblijne: „Uczucia w psalmach”.

Serdecznie zapraszam wszystkich ze wspólnoty 1W1 oraz zainteresowanych na dzisiejsze spotkanie biblijne, które odbędzie się o godzinie 18:00 w Gliwicach. 🌟

🔹 Temat: Uczucia w psalmach
🔹 Data: Dziś, o 18:00
🔹 Miejsce: Centrum Edukacyjne im. Św. Jana Pawła II, Gliwice, ul. Jana Pawła II 5a

Będziemy wspólnie zgłębiać znaczenie uczuć w psalmach i rozmawiać o tym, jak można odnaleźć w nich pocieszenie, nadzieję i inspirację w codziennym życiu. 📖✨

Spotkanie jest otwarte, więc zapraszam każdego, kto chce się modlić, rozważać Słowo Boże i dzielić się doświadczeniem z innymi! 🙏

Do zobaczenia! 💬

🛐 #PsalmNaDzień
„Błądzili po pustyni, po bezludnej ziemi, nie znaleźli drogi do miasta zamieszkałego” (Ps 107,4).

Psalm 107,4 to nie tylko opis starożytnych wędrowców – to metafora naszego życia. Wyobraź sobie: jesteś w centrum zatłoczonego miasta, ale czujesz się jak na pustyni. Samotny. Zagubiony. Bez celu. To właśnie doświadczenie psalmisty – ludzie błądzący po bezdrożach, szukający miasta, które dałoby im schronienie. Dziś nasze „pustynie” to zalew informacji, powierzchowne relacje, presja sukcesu. Ale Bóg nie jest daleko. On jest jak GPS w smartfonie, który działa nawet wtedy, gdy zgubisz sygnał. On prowadzi, nawet gdy wydaje się, że jesteś sam na sam z chaosem. Jego słowo to mapa, która pokazuje drogę do prawdziwego „miasta” – miejsca, gdzie odnajdziesz sens, spokój i siebie. Wielki Post to czas, by wziąć tę mapę (słowo Boże) do ręki i na nowo ustalić kierunek. To szansa, by przestać błądzić i zacząć iść.

Pytania do refleksji:
1. Gdzie w swoim życiu czujesz się zagubiony?
2. Jakie „mapy” próbujesz tworzyć, by odnaleźć sens?
3. Czy potrafisz zaufać Bogu w swoim chaosie?

Błogosławionego dnia!

Witamy serdecznie wszystkich nowych członków wspólnoty 1W1! 🎉 Dziś nasza wspólnota liczy już 4235 osób, które modlą się za siebie nawzajem – to niesamowite błogosławieństwo!

Cieszymy się, że jesteście z nami i razem możemy zgłębiać piękno Słowa Bożego. Dziękujemy również tym, którzy trwają z nami na codziennej modlitwie – wasza obecność to ogromne wsparcie i inspiracja dla całej wspólnoty!

Ten tydzień rozpoczynamy kolejnym psalmem. Jakie słowa z psalmu otwierającego ten tydzień poruszają wasze serca? Czy jest wers, który szczególnie do was przemawia? Podzielcie się nim w komentarzu – niech stanie się zachętą dla innych!

🙏 „Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce.” – Ps 119,105

Niech ten tydzień będzie czasem pełnym Bożego pokoju, głębokiej refleksji i owocnego spotkania z Jego Słowem!

#1W1 #Wspólnota #PsalmTygodnia #ModlitwaCodzienna #SłowoBoże #DuchowaWspólnota

Dziś, podczas modlitwy moim psalmem tygodnia – Psalmem 107 – szczególnie mocno poruszyły mnie jego ostatnie wersety:

„Kto mądry, niech to zachowa, niech rozważa [dzieła] łaski Pana!” (Ps 107, 42)

To przypomnienie, że istnieje Boża mądrość, o którą warto codziennie zabiegać. Nie jest to tylko wiedza czy intelekt, ale głębokie zrozumienie Bożych dróg i działania w naszym życiu. Codzienne czytanie i rozważanie psalmów w 1W1 to jedna z tych ścieżek, które prowadzą nas do tej mądrości – ucząc nas wdzięczności, ufności i dostrzegania łaski Pana w każdej chwili.

Niech ten dzień będzie dla Was pełen Bożej obecności i refleksji nad Jego dobrocią!

🛐 #PsalmNaDzień
„Szybko o dziełach Jego zapomnieli: na Jego radę nie czekali” (Ps 106,13).

Pamięć ludzka jest dziurawa jak sito. Dziś wdzięczność, jutro narzekanie. Izraelici widzieli cuda – rozstąpione morze, mannę z nieba – a zaraz potem szemrali, jakby Bóg nigdy nie interweniował. Brzmi znajomo? My też tak robimy. W chwilach kryzysu wołamy do Niego jak tonący, ale gdy tylko fala opadnie, wracamy do starych schematów. Modlitwa zamiera, sumienie się przytępia, a dusza zasypia. To duchowa amnezja – zapominamy, skąd przyszliśmy i komu zawdzięczamy to, co mamy.

Izraelici mieli nie tylko krótką pamięć – zapominali o cudach, które Bóg dla nich uczynił – ale również szybko tracili cierpliwość. To druga choroba, która objawia się nie tylko w życiu codziennym, ale i duchowym. Modlimy się i chcemy natychmiastowych rezultatów, najlepiej zgodnych z naszą wolą. Jak Izraelici, często nie chcemy czekać na Boże rady i wskazówki, ale raczej je dawać Bogu, dyktując, jak powinien nas prowadzić. Czy to nie absurd? Bóg, który stworzył wszechświat, ma nas uczyć pokory, a my – zamiast słuchać – próbujemy Go pouczać.

Czekanie na Boga to nie bierność, ale akt zaufania. To jak rolnik, który sieje ziarno i wie, że wzrost zależy nie tylko od jego pracy, ale od deszczu, słońca i Bożej opatrzności. My mamy siać, ale to Bóg daje wzrost. Czy jesteśmy gotowi na tę lekcję cierpliwości? Czy potrafimy zaufać, że Jego czas i Jego rada są doskonałe, nawet gdy wydają się niezrozumiałe?

🔵 Pytania egzystencjalne:
👉 Dlaczego tak łatwo zapominamy o Bożej obecności w naszym życiu, nawet gdy doświadczamy Jego interwencji?

👉 Jakie są konsekwencje duchowe i psychologiczne życia w ciągłym pośpiechu, bez zatrzymania się na modlitwę i refleksję?

👉 Czy jesteśmy gotowi na to, że Boża odpowiedź może być inna niż nasze oczekiwania – i co to mówi o naszej wierze i pokorze?

Dlaczego wracamy do starego życia?

#PsalmNaDzień

Wielokrotnie ich uwalniał, oni zaś sprzeciwiali się Jego planom (Ps 106,43).

Bóg otwiera drzwi. Człowiek się waha. Czasem nawet zawraca. Bóg ratuje. Człowiek zapomina. Historia stara jak świat. Izraelici wołali w nieszczęściu – Bóg ich wybawiał. A potem? Wracali do dawnych błędów. Jak uzależniony, który po odwyku znowu sięga po butelkę. Jak oszukany, który wraca do toksycznego związku. Dlaczego?

Bo wolność jest trudna. Izraelici doświadczyli cudów – przejścia przez Morze Czerwone, manny z nieba, zwycięstw nad wrogami – ale wciąż tęsknili za Egiptem. Brzmi absurdalnie? A jednak robimy to samo. Wracamy do toksycznych relacji, choć już raz nas złamały. Wpadamy w te same nałogi, choć przysięgaliśmy sobie, że to ostatni raz. Boimy się nieznanego, więc wybieramy znajome cierpienie. Wolność wymaga odwagi. A ta rodzi się tylko w zaufaniu Bogu.

Niewdzięczność to nie tylko brak „dziękuję”. To sabotowanie własnej wolności, jakby człowiek nie potrafił żyć bez swoich kajdan. Może dlatego tak wielu ludzi, zamiast cieszyć się życiem, wraca do lęków, które już kiedyś pokonali.

Błogosławionego dnia! W łączności duchowej 1W1.

🛐 #PsalmNaDzień
„Zazdrościli Mojżeszowi w obozie, Aaronowi, świętemu Pańskiemu” (Ps 106,16).

Zazdrość to jedna z najbardziej podstępnych emocji. Zaczyna się niewinnie – od porównania. Ktoś ma więcej, lepiej, łatwiej. Ktoś dostaje uznanie, którego nam brakuje. W sercu rodzi się cichy bunt: „Dlaczego on, a nie ja?” Tak było w obozie Izraela. Lud patrzył na Mojżesza i Aarona nie jak na tych, którzy dźwigali na barkach odpowiedzialność za cały naród, ale jak na uprzywilejowanych wybrańców. Nie widzieli trudu, tylko zaszczyt.

Z psychologicznego punktu widzenia zazdrość jest jak choroba, która odbiera zdolność dostrzegania własnych darów. To nie tylko pragnienie tego, co ma ktoś inny – to ślepota na własne błogosławieństwa. Zazdrość wprowadza w iluzję, że „trawa jest bardziej zielona” wszędzie, tylko nie na naszym podwórku. Ale prawda jest inna: trawa jest zielona tam, gdzie ją pielęgnujemy.

Biblijnie rzecz ujmując, zazdrość wypacza perspektywę – przestajemy widzieć Boga jako Dawcę darów i zaczynamy postrzegać innych jako konkurentów.

Tymczasem wdzięczność zmienia optykę. Zamiast patrzeć na życie przez pryzmat braków, zaczynamy dostrzegać to, co już mamy – i Kto nam to dał.

Czy potrafimy zatrzymać się dziś na chwilę i dostrzec własne błogosławieństwa?

Może to nie my stoimy na czele, ale może mamy spokój, zdrowie, rodzinę, przyjaźń – coś, co inni uważają za bezcenne. Może klucz do szczęścia nie tkwi w porównaniach, ale w dostrzeganiu Bożych darów w miejscu, w którym już jesteśmy.
Dobrego dnia!

Wczoraj na ZOOMie u Uskrzydlonych rozmawialiśmy o PRZEBACZENIU – temacie, który porusza serca i zmienia życie. Warto pamiętać, że przebaczenie to proces, który wymaga czasu, a jego celem nie jest zapomnienie, ale uzdrowienie i uwolnienie siebie. Podczas tego spotkania przypomnieliśmy sobie, że: „Przebaczenie nie zmienia przeszłości, ale kształtuje przyszłość.” „Przebaczyć to nie znaczy zapomnieć, ale pozwolić sobie na uwolnienie się od bólu.”

Wczoraj również aplikacja Dobroteka 2.0 zaprosiła mnie do refleksji na temat rad pozytywnych w konfliktach. Konflikty to naturalna część życia, nie są one grzeszne same w sobie, ale sposób ich przeżywania może prowadzić do dysfunkcji, a czasami do grzechu. „Konflikty to okazja do nauki i wzrostu, a nie do zniszczenia.” – Marshall Rosenberg

Warto pamiętać, że kluczem do rozwiązania konfliktów jest wzajemny szacunek, zrozumienie i gotowość do przebaczenia. Konflikty mogą nas uczyć, jak być lepszymi dla siebie i innych.