„Ty bowiem utworzyłeś moje nerki, Ty utkałeś mnie w łonie mej matki” (Ps 139,13)
To nie jest tylko werset – to jak dokumentacja medyczna procesu stworzenia! W świecie, który często sprowadza człowieka do sumy funkcji, ten tekst krzyczy o niepowtarzalnej wartości każdego życia, od samego początku. „Utworzyłeś moje nerki” – kluczowe dla życia organy. „Utkałeś mnie” – skomplikowany, artystyczny proces. Tu jest poezja i biologia w jednym. Jesteś oryginalnym, ręcznie wykonanym arcydziełem, a nie maszyną z taśmy produkcyjnej. To duchowa interwencja w psychologię braku wartości. Jezus (Łk 12,7) przypominał o wartości nawet wróbla – co dopiero człowieka, utkanego z taką precyzją!
PYTANIA DO SERCA
Czy moje codzienne wybory i myśli szanują to „cudowne utkanie”, czy je niszczą?
Jakie negatywne etykiety na temat siebie muszę odrzucić, wiedząc, że Bóg mnie ukształtował?
Gdy patrzę na swoje ciało i umysł, czy widzę w nich dzieło sztuki, czy źródło niepokoju?
ĆWICZENIE DLA DUCHA
Połóż ręce na brzuchu lub sercu. Przez minutę skup się na oddechu i biciu serca. Podziękuj za jeden konkretny organ (np. oczy, ręce, płuca) jako dowód Boskiego kunsztu. Poczuj, jak działa w Tobie życie.
ZAPAMIĘTAJ
Nie jesteś wypadkiem. Jesteś precyzyjnie zaprojektowanym cudem.
Błogosławionego dnia w łączności duchowej 1W1
