Drodzy, Wczoraj odbyło się ostatnie spotkanie biblijne 1W1 w Krakowie w roku 2024. Rozważaliśmy 27 Psalm metodą Przystani, koncentrując się na etapie (P) – postanów (patrz: Zeszyt Ćwiczeń do Psalmów). Podsumowaliśmy nasze roczne doświadczenia modlitwy i omówiliśmy plany na przyszły rok 2025.
Bardzo dziękuję wszystkim obecnym, a także bratu Cezaremu Pietrasowi tutejszemu proboszczowi za obecność, troskę i pełną życzliwość.
Serdecznie zapraszam wszystkich do aktywnego uczestnictwa w naszej wspólnocie 1W1 w Krakowie 2025. Wszyscy mile widziani. Już wkrótce przekażę informacje o terminach miesięcznych spotkań w naszych czterech wspólnotach: Gliwice, Kraków, Gdańsk i Kozy.
Kiedy napotykamy TRUDNOŚCI w czytaniu słowa Bożego i modlitwie PSALMAMI…?
👉 1. NIE ZRAŻAĆ SIĘ Po pierwsze, nie należy zrażać się trudnościami w zrozumieniu słowa Bożego. Całe Pismo Święte, w tym Księga Psalmów, powstało w innych czasach, odmiennych kulturach oraz kontekstach mentalnych niż te, w których żyjemy dzisiaj. Psalmy to utwory, które poetyckim językiem wyrażają to, co przeżywa ludzka dusza. Często Psalmista opisuje swoje zmagania, bóle oraz radości w sposób głęboki i metaforyczny. Choć język psalmów może wydawać się odległy, to jednak ich sens wciąż dotyka naszych współczesnych problemów.
👉 2. MINIMALIZM Pamiętajmy, że ziarno padające na różną ziemię nie zawsze musi przynosić 100% plonów we wszystkich okolicznościach. Czasami, jak mówi Ewangelia o siewcy, wystarczy 30% lub 60% zrozumienia, aby wzrastać i wydawać owoce Bożego życia. Często to właśnie jedno słowo, fragment lub obraz mogą być dla nas wystarczającym pokarmem duchowym, nie tylko na jeden dzień, ale nawet na cały tydzień lub dłużej. Jedno sformułowanie w psalmie może stać się źródłem pocieszenia, nadziei czy zmiany perspektywy. Może odnosić się do naszych osobistych zmagań i przynosić ukojenie w trudnych chwilach. W takich momentach, nawet jeśli całość utworu pozostaje dla nas niejasna, dotyk Ducha Świętego może wywrzeć głęboki wpływ na nasze życie i duchowość.
👉 3. POWRACAĆ Warto wielokrotnie czytać psalmy i regularnie do nich wracać. Mądrość Słowa Bożego wzrasta w sercu tego, kto systematycznie je studiuje i medytuje nad jego przesłaniem. Tak jak dojrzałe owoce potrzebują czasu, aby w pełni się rozwinąć, tak i nasza zdolność do pojmowania Bożych prawd jest procesem, który kształtuje się z każdym nowym doświadczeniem. Ważne jest, aby trwać przy słowie Bożymi do niego wracać, nawet wtedy, gdy nie dostrzegamy natychmiastowych efektów kontemplacji.
👉 4. SMAKOWAĆ Bóg nie oczekuje od nas natychmiastowego, akademickiego zrozumienia słowa Bożego; zachęca nas do poszukiwania, zadawania pytań, odkrywania i smakowania. Podobnie jak osoba zaproszona na ucztę nie musi próbować wszystkich potraw, aby najeść się i cieszyć posiłkiem, tak samo słowo Boże pociąga nas i prowadzi różnorodnymi sposobami. Źródło zawsze przewyższa potrzeby spragnionej duszy. Choć niektóre psalmy mogą wydawać się odległe, z każdym kolejnym zgłębianiem ich treści odkrywamy w nich własne punkty zaczepienia. Niekiedy jednak musimy poczekać, aż dany fragment czy psalm naprawdę do nas przemówi.
👉 5. DUCH ŚWIĘTY Księga Psalmów to nie tylko zbiór tekstów poetyckich i mądrościowych, ale także przestrzeń, w której objawia się działanie Ducha Świętego. Nasze zaangażowanie i otwartość są niezwykle ważne, lecz nie możemy zapominać o Bożym działaniu oraz prowadzeniu w czasie modlitwy. Święty Paweł w liście do Rzymian przypomina: „Bracia, Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak należy, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten, który przenika serca, zna zamiar Ducha i wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą” (Rz 8,26-27). Warto nie poddawać się i trwać na modlitwie w chwilach niewiedzy i ciemności, ponieważ w ten sposób otwieramy się na działanie Boga. Nasza niemoc i brak zrozumienia stają się pustym naczyniem, które Bóg może wypełnić swoją łaską.
👉 6. MIŁOŚĆ Ponadto warto pamiętać, że klucz do zrozumienia całości oraz poszczególnych fragmentów Księgi Psalmów można znaleźć w Jezusie Chrystusie i Jego przesłaniu miłości. Wszystko, co jest zgodne z nauczaniem Jezusa, ma dla nas charakter normatywny. Stare prawo przestaje obowiązywać w obliczu nowego. Nie jesteśmy ludem Starego Testamentu, lecz Nowego. Podczas lektury Słowa Bożego pamiętajmy, że jego celem jest nasze duchowe wzrastanie, a w szczególności wzrastanie w miłości. Modlitwa o światło Ducha Świętego nie tylko ukierunkowuje nasze myśli, ale także przekształca nasze serca, umożliwiając wnikliwe zrozumienie przesłania miłości, które kryje się za słowami psalmów i całego Pisma.
Psalmy, w swojej różnorodności emocjonalnej, prowadzą nas w głąb serca, pomagając dostrzegać, jak wiara wpływa na naszą codzienność. Warto podchodzić do Słowa z intencją zrozumienia, jak możemy bardziej kochać i służyć innym. Nie ma ważniejszej wskazówki niż ta: Bóg pragnie, abyśmy wzrastali w miłości – to jest Jego najgłębsze przesłanie. Wszystko, co jest sprzeczne z tym przesłaniem i co możemy znaleźć w Biblii, stanowi jedynie zewnętrzną formę czy kontekst, a nie prawdziwą treść i istotę przesłania.
🙏 PODSUMOWANIE Zatem, gdy zasiadamy do lektury trudnych fragmentów, pamiętajmy, że klucz do ich zrozumienia tkwi w Jezusie Chrystusie i Jego przesłaniu miłości. Warto prosić Ducha Świętego, aby oświetlił nie tylko nasze rozumienie, ale przede wszystkim poprowadził nas w stronę prawdziwej Miłości.
Dziś 20 XII zapraszam na ostatnie w tym roku spotkanie biblijne 1W1 w Krakowie (godz 18:00). W trakcie spotkania nie tylko podsumujemy to, co przeżyliśmy, ale także spoglądniemy w przyszłość, dzieląc się naszego wizje i nadzieje na nadchodzący rok. To doskonała okazja, aby wspólnie modlić się, rozważać Pismo Święte oraz budować naszą wspólnotę w oparciu o Boże słowo. Liczę na Waszą obecność i aktywne uczestnictwo!
Zawsze bardzo cenię Wasze świadectwa związane z modlitwą psalmami i chętnie dzielę się nimi z innymi. Wiara rodzi się ze słuchania, dlatego tak ważne jest dzielenie się doświadczeniem jej przeżywania w codzienności.
Dziś otrzymałem następujący e-mail:
„Dzień dobry Kończę książkę zeszyt ćwiczeń do psalmów i wykonując metodę przystani chcę się podzielić moim świadectwem. Najbardziej pomogło mi pisanie swojego psalmu. Mam problemy z wyrażaniem emocji. Od dłuższego czasu chodzę do psychologa i psychiatry. Myślę że to ćwiczenie pomaga mi zobaczyć co tak naprawdę jest w mym sercu.. W metodzie przystani najbardziej pomocny okazał się etap pamiętaj, który pomocny jest w trudnych chwilach. Łatwiej przez to jest mi zbliżyć się do Pana. Do swojego życia duchowego chciałbym zabrać codzienne modlenie się psalmami. Myślę że przez to powoli udaje mi się ustalić priorytety , dostrzegać co w życiu jest ważne i przede wszystkim dostrzeganie obecności Boga w życiu codziennym oraz traktowanie go jako Ojca. Dziękuje za zaangażowanie aby modlić się psalmami oraz propagowanie nie narzekania Bóg zapłać Pozdrawiam serdecznie Mariusz”
Zaproszenie do testowania aplikacji DOBROTEKA 2.0 na iPhone
Serdecznie zapraszam wszystkich użytkowników iPhone’ów do wypróbowania i przetestowania nowej wersji aplikacji DOBROTEKA 2.0 w systemie iOS.
Jest to świetna okazja, by jako jedni z pierwszych zapoznać się z jej funkcjami, przetestować nowe możliwości oraz pomóc nam w ulepszaniu doświadczenia użytkownika. Każda uwaga i opinia jest dla nas niezwykle cenna – dzięki Waszemu zaangażowaniu możemy sprawić, że aplikacja będzie jeszcze bardziej funkcjonalna i dostosowana do Waszych potrzeb.
Prosimy o wszelkie informacje zwrotne, uwagi oraz sugestie kierować na adres e-mail: aplikacjadobroteka@gmail.com
„Bo wszyscy bogowie pogan są nicością, PAN zaś stworzył niebiosa” (Ps 96,5)
Bóg stworzył niebiosa i ziemię, a także nas – na swój obraz i podobieństwo. Jego celem nie było jedynie stworzenie, ale zaproszenie nas do relacji miłości. Dlatego największym dramatem człowieka jest to, gdy w swojej wolności wybiera coś mniejszego, fałszywe bóstwa, które nie mogą go napełnić. Każdy dzień naszego życia jest walką o to, gdzie ulokujemy nasze serce – czy będzie to Bóg, który jest pełnią miłości i życia, czy też imitacje, które nieustannie odciągają nas od Niego.
Oddawanie czci fałszywym bożkom nie oznacza jedynie formalnego kultu. Dziś to często subtelne procesy, w których poświęcamy nasz czas, energię i uwagę rzeczom, które ostatecznie nie prowadzą do życia wiecznego. Gdzie spędzamy nasz czas? Na co kierujemy nasze pragnienia? Co motywuje nasze decyzje? To właśnie tam znajduje się nasze serce.
Warto w szczerości serca modlić się z psalmistą „Kto dostrzeże swe błędy? Oczyść mnie z tego, co przede mną ukryte” (Ps 19, 13).
Jednak dobra nowina zawarta w tym psalmie jest taka, że Bóg jest większy od naszych błędów. On, Stwórca niebios, nieustannie zaprasza nas do nawrócenia i przypomina, gdzie leży nasza prawdziwa ojczyzna – w Jego miłującym sercu. Prawdziwa wolność człowieka polega na uznaniu, że tylko Bóg jest godzien naszego pełnego zaangażowania i czci. On nie jest jednym z wielu, lecz Tym, który stworzył wszystko i trwa na wieki.
Niech ten psalm stanie się dla nas wezwaniem do refleksji nad naszym życiem. Czy nasze serce jest zwrócone ku Temu, który stworzył niebiosa, czy może zbyt często błądzimy w kierunku „nicości”? Wybierajmy Boga, bo tylko On daje życie pełne pokoju, sensu i prawdziwej wolności.
Dziękuję Agnieszce za piękne i wyjątkowe świadectwo spotkania z psalmami. (Dziś otrzymałem e-mail):
Bracie Piotrze, To, co się wydarzyło przez ostatnie 21 tygodni muszę opisać dla siebie w kategorii cudu. Wreszcie odnalazłam cudowne poranki z Panem, ta modlitwa psalmami zakotwiczyła się u mnie na stałe w planie dnia: po prostu wstaję, myję się, ubieram, robię kawę i idę na spotkanie z Panem w psalmach i słowie Bożym. To spotkanie stało się tak ważne, że jeśli mam rano wcześniejszą pracę to też wstaję wcześniej, aby cisza, spokój poranka i słowa psalmów mnie wypełniły. Po tych 21 tygodniach pracy z zeszytem ćwiczeń do psalmów widzę i czuję, że to jest nie tylko spotkanie ze słowem, ale że jest to spotkanie z Osobą – bardzo pogłębiła się moja relacja z Ojcem. Widzę też, że metody proponowane w książce coraz bardziej z biegiem czasu były dla mnie zrozumiałe – obserwuję moje postępy w ich rozumieniu i wykorzystaniu. One też promieniują (metody) na czytanie np. Ewangelii z dnia. Najbardziej trudne dla mnie: psalm 151 i zobaczyć Jezusa w psalmie stały się dla mnie ulubionymi – często czytając psalm pierwszy raz lub słysząc na mszy odnoszę wersety do Ewangelii – to się dzieje jakby samo. Skrutacja jest też metodą, która niesamowicie mnie karmi – tu zawsze lecę na dwóch skrzydłach miłości (wg MM Gajda) – Bóg mnie afirmuje, ale też stawia wymagania – to przemawia wprost do głębin mego serca – tu się dzieje prawdziwa zmiana myślenia. Jedyna metoda, której nie stosuję to kolorowanka, bo nie lubię kolorować – w tym czasie wolę iść na spacer na kontemplację naturalną, np. kiedy w psalmie 147 jest mowa o szronie to ostatnio właśnie przyglądałam się jemu i nie mogłam wyjść z podziwu nad słowem Bożym. Teraz czekam na śnieg jak wełna i grad jak okruchy chleba – tego się nie da odzobaczyć! Piękno psalmów nieustannie mnie wzrusza, nigdy wcześniej nie obcowałam ze słowem Bożym tak głęboko. Dlatego z pełną świadomością po „przerobieniu” zeszytu ćwiczeń do psalmów proszę o zapisanie mnie do wspólnoty 1W1. Zaczynam psalmem 1 od jutra, czyli od 15 grudnia. Proszę o ewentualne instrukcje. Z wdzięcznością pozdrawiam Agnieszka
„Codziennie głoście Jego zbawienie. Głoście Jego chwałę wśród pogan…” (Ps 96,2-3)
Psalm 96 to piękne wezwanie do aktywnego życia wiarą. Nie tylko do zatrzymania się na kontemplacji Bożej chwały, ale również do dzielenia się nią z innymi. To zachęta, by nasza wiara nie była ukryta, lecz stawała się światłem dla świata. Słowa „głoście” i „adorujcie” wskazują na dynamikę – nie jest to bierna postawa, lecz codzienna gotowość do wychwalania Boga i świadczenia o Jego zbawieniu.
Dzisiejsza Ewangelia, w której Jezus mówi: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię” (Mt 11,28), jest dopełnieniem tego zaproszenia. Adoracja i głoszenie nie są tylko wyrazem naszej wdzięczności, ale także odpowiedzią na Boże zaproszenie do bliskości. Jezus woła każdego z nas, abyśmy znaleźli ukojenie w Jego obecności, a następnie w tej mocy i pokoju dzielili się doświadczeniem Jego miłości.
Czas rekolekcji, które przeżywam w różnych parafiach w okresie Adwentu czy Wielkiego Postu (dziś kończę rekolekcje w Poznaniu), często porównuję do drogi na Górę Tabor. Na początku odczuwamy trud wspinaczki – wyzwanie, jakim jest podjęcie decyzji, by pozytywnie odpowiedzieć na zaproszenie i wziąć w nich udział. Na szczycie doświadczamy niezwykłej bliskości Boga, która wypełnia nas radością i przekonaniem, że „dobrze, że tu jesteśmy” (Mt 17,4). Jednak prawdziwą próbą naszej wiary staje się zejście z góry i powrót do codzienności. To właśnie tam, w codziennych obowiązkach, relacjach i zmaganiach, jesteśmy wezwani, by żyć owocami tego świętego czasu.
Psalm przypomina nam jednak, że nie idziemy sami. Bóg jest wierny swoim obietnicom. Słowa „codziennie głoście Jego zbawienie” są dla nas przypomnieniem, by każdego dnia – także w tych trudniejszych chwilach – wracać do źródła, którym jest Jezus. Jego obecność w naszym sercu, wypełnionym obietnicą zbawienia, daje siłę, by pokonywać codzienne trudności z nadzieją i miłością.
„Głoście Jego chwałę wśród pogan” to również zachęta, by w miejscach, gdzie panuje zwątpienie, nieść wiarę i nadzieję. Nie musimy być wielkimi mówcami czy misjonarzami – wystarczy, że nasze życie będzie odbiciem miłości Boga. Uśmiech, cierpliwość, gotowość do pomocy – te drobne gesty mogą stać się świadectwem Bożej chwały w naszych codziennych „dolinach”.
Wracając z Góry Tabor do życia, pamiętajmy, że jesteśmy umocnieni przez Bożą łaskę. Niech psalmowe wezwanie „głoście Jego zbawienie” stanie się codziennym mottem, które przypomina nam, że nawet w trudzie i zmaganiu nasze serca są pełne nadziei i radości w Bogu, który zawsze jest z nami.
#PsalmNaDzień „Adorujcie PANA w Jego wspaniałej świątyni! Zadrżyj przed Nim cała ziemio!” (Ps 96,9).
Adoracja to coś więcej niż tylko modlitwa – to postawa serca, w której człowiek w pokorze uznaje, że wszystko, czym jest, zawdzięcza Bogu. Świątynia, o której mówi psalm, to nie tylko fizyczne miejsce, ale każda przestrzeń, gdzie człowiek doświadcza obecności Stwórcy. Może to być Kościół, otaczająca nas natura, a nawet głębia naszego serca, gdy otwieramy się na Bożą łaskę.
Adoracja pomaga chrześcijaninowi odkryć sens życia i odnaleźć w Bogu źródło pokoju i siły. Uczy oderwania się od rzeczy przemijających i skierowania serca ku temu, co wieczne. Poprzez adorację człowiek nawiązuje intymną więź z Bogiem, która przemienia jego wnętrze i czyni go zdolnym do miłości i służby bliźnim.
„Owocem adoracji jest głębsza wiara, bardziej gorąca miłość i większa gotowość do służby innym” (Św. Matka Teresa z Kalkuty)
„Oddajcie (Panu) pokłon odziani w święte szaty!” (Ps 96,9).
Na początku moich rozważań związane z określeniem „święte szaty” odnosiłem do szat liturgicznych noszonych przez kapłana podczas Eucharystii, które symbolizują Sacrum. Jednak, przyglądając się tej kwestii głębiej, dostrzegłem, że święte szaty to także wewnętrzny stan duszy, który zakładamy w chwili modlitwy. Nie chodzi tutaj jedynie o materialne ubranie, lecz o naszą postawę serca i ducha. W tym sensie modlitwa rzeczywiście staje się „szatą”, którą nosimy, gdy stajemy przed Bogiem. Chroni nas przed zimnem świata i jego zawirowaniami! Kiedy modlimy się, skrywamy się w Bożej obecności, a nasze serce zostaje „odziaane” w pokój, miłość i nadzieję. Modlitwa staje się świętą szatą, która umożliwia nam zbliżanie się do Boga, niezależnie od codziennych spraw czy trudności.
