📅 Dokładnie dziś, 20 maja 2025 roku, mija 25 lat od dnia, w którym przez nałożenie rąk Biskupa zostałem włączony do grona kapłanów — dzień, w którym Kościół potwierdził moje powołanie.

❤️ Z głębi serca dziękuję wszystkim, których spotkałem na drodze mojego kapłańskiego życia. Dziękuję za każde dobre słowo, za modlitwę, wsparcie i wspólne pielgrzymowanie w wierze. Jesteście częścią tej drogi.

📖 Z wdzięcznością i modlitwą wracam dziś do słów Psalmu 116, które towarzyszyły mi od prymicji: „Czym się Panu odpłacę za wszystko, co mi wyświadczył? Podniosę kielich zbawienia i 🙏 wezwę imienia Pana”. (Ps 116,12–13)

✝️ Dziękuję Bogu przy stole Eucharystycznym za każdy dzień i każdą godzinę mojego kapłaństwa. Niech Jego łaska czuwa nade mną i prowadzi mnie dalej drogą powołania.

Ps. wczoraj już we wspólnocie olszanickiej wyrażaliśmy wdzięczność, a dziś w niej trwam…

🛐 #PsalmNaDzień
Ufałem, nawet gdy mówiłem: «Jestem w wielkim ucisku» (Ps 116,10).

To nie wyznanie kogoś, kto nie zna bólu. To głos człowieka, który przeszedł przez mgłę i niepewność. Psalmista nie ucieka w pobożne frazy – on mówi wprost: jest ciężko. Ale właśnie wtedy trzyma się Boga najmocniej. Tak jak ktoś, kto stoi w cieniu trudnej decyzji. Kto zmaga się z samotnością, choć otoczony jest ludźmi. Albo kto budzi się rano i nie wie, czy starczy mu sił na cały dzień. To nie słabość – to prawda. I to w tej prawdzie wiara nie umiera, ale dojrzewa.

💬 Czy umiesz przyznać, że nie masz kontroli – i zaufać właśnie wtedy?
💬 Czy potrafisz być z Bogiem szczery, także wtedy, gdy serce mówi „jestem w ucisku”?
💬 Kiedy ostatnio oddałeś Bogu nie to, co ładne – ale to, co naprawdę trudne?

Wiara nie milknie w bólu — wręcz przeciwnie. To właśnie w krzyku serca staje się najprawdziwsza.

Wiara nie zatrzymuje burzy. Ale każe ci wstać, gdy grunt usuwa się spod nóg, a ciało błaga o kapitulację.

Najgłębsze „ufam” nie rodzi się w blasku świec, ale w cieniu śmierci — tam, gdzie trumna nie kończy historii, tylko otwiera drzwi.

DOBREGO DNIA W ŁĄCZNOŚCI W 1W1

📖 Czy potrafimy modlić się w trudnych chwilach?

Jak wyrażać przed Bogiem smutek, bunt, żal… i nie stracić wiary?
Zapraszamy Cię na wyjątkową konferencję, podczas której zagłębimy się w psalmy lamentacyjne – słowa modlitwy pełne bólu, ale i nadziei.

🗓️ DATA: wtorek, 20 maja 2025
🕕 GODZINA: 18:00
📍 MIEJSCE: Centrum Edukacji im. św. Jana Pawła II
ul. Jana Pawła II 5a, Gliwice

👩‍🏫 PROWADZENIE:
Dr Danuta Piekarz – znana biblistka, wykładowczyni, autorka publikacji z zakresu Pisma Świętego. Z pasją i głębią opowie, jak modlitwa psalmami może być drogą przez ciemność.

🕊️ DLA KOGO?
Dla każdego, kto:
✔️ szuka głębszej relacji z Bogiem
✔️ przeżywa trudności i chce znaleźć słowa modlitwy
✔️ pragnie lepiej zrozumieć Pismo Święte
✔️ jest ciekawy duchowej mocy psalmów

💬 WSTĘP WOLNY
📧 Prosimy jedynie o zgłoszenie udziału:
➡️ Elżbieta: elfoszcz22@wp.pl

👥 ORGANIZATOR:
Gliwicka wspólnota 1W1 – Jeden Psalm za Wszystkich, Wszystkie Psalmy za Jednego
📿 Wspólnota modląca się codziennie jednym psalmem za siebie nawzajem.

📢 Przyjdź. Zabierz znajomego. Udostępnij dalej.
📖 Pozwól psalmom przemówić do Twojego serca – nawet wtedy, gdy brakuje słów.

Serdecznie zapraszamy! 💙

DZIĘKUJĘ!

Z całego serca dziękuję wszystkim za obecność na rekolekcjach z psalmoterapii!

Wasza obecność, modlitwa i otwarte serca uczyniły ten czas wyjątkowym i głębokim.

Niech słowa Psalmów nadal rozbrzmiewają w naszych sercach – przemieniają i umacniają je.

Do zobaczenia na kolejnych spotkaniach!

🙏 Dziękujemy wszystkim Uczestnikom rekolekcji z psalmoterapii, które odbyły się w Skomielnej Czarnej – 2025

To był wyjątkowy czas odnowy duchowej, zatrzymania i modlitwy sercem. Nie ma lepszego podręcznika do rozmowy z Bogiem niż psalmy – pełne prawdziwych emocji, tęsknot, radości i zaufania. A nie ma lepszego miejsca do ich przeżywania niż wspólnota, która razem woła, milczy, słucha i śpiewa. Wasza obecność, otwartość i zaangażowanie sprawiły, że te dni stały się przestrzenią żywej modlitwy i duchowego poruszenia. Niech echo tych psalmów rozbrzmiewa w Was dalej – w codzienności, w ciszy serca, w relacjach.

📖 „Pan jest pasterzem moim, niczego mi nie braknie…” – niech te słowa będą z Wami każdego dnia. Z wdzięcznością i modlitwą – do zobaczenia! 💙

Dziś pochylamy się nad Psalmem 139 oraz Psalmem 63.

„Przenikasz i znasz mnie Panie”.

W modlitwie psalmisty odnajdujemy głęboką prawdę: tak jak Dawid, tak i każdy z nas jest niezwykłą mieszaniną „światła i cienia” — jak pięknie powiedział papież Franciszek.

Może właśnie ta owieczka na zdjęciu tak cudownie oddaje tę wewnętrzną złożoność człowieka — kruchość, niewinność, ale też tajemnicę wielkości i piękna…

ps. zdjęcie zrobione dziś z przechadzki…

🛐 #PsalmNaDzień
„Wróć, moja duszo, do swego spokoju, bo Pan ci dobrze uczynił” (Ps 116,7).

🗣️ „Wróć, moja duszo…” – mówi człowiek nie do świata, nie do Boga, ale do siebie. Do wnętrza, które zbłądziło. To jak głos matki wołającej dziecko, które wybiegło z domu i nie wraca od kilku godzin. Psalmista wie: dusza się gubi.
Ucieka w nadgodziny, alkohol, słodkie pocieszacze, seriale na Netfliksie, perfekcjonizm i rygoryzm, bierne scrollowanie ekranu, w nieustanne „muszę” i „jeszcze tylko to”… Ale to nie są schrony. To labirynty.

🚫 Spokój nie czeka za rogiem sukcesu, ani w czekoladzie, ani w kieliszku włoskiego wina, ani w następnym awansie czy w tysiącach lajków na Facebooku. ✨ Spokój jest tam, gdzie był zawsze – w obecności Boga. A tę obecność można odnaleźć w sobie. Bóg przychodzi cicho: przez modlitwę, uśmiech przyjaciela, chwilę milczenia, spojrzenie dziecka, przez słowo, które rozświetla ciemność. Może nie zauważyłeś.

🛤️ Wrócić do spokoju to uwierzyć, że Bóg był wierny – i wciąż jest – nawet gdy ty byłeś daleko i przestałeś być wierny. Powrót nie jest słabością. To akt odwagi. Jak powrót do domu po latach. Każdy z nas nosi w sobie syna marnotrawnego. I każdy musi czasem sam siebie zaprosić do powrotu.

💬 – Gdzie dziś ucieka Twoja dusza, choć ciało siedzi spokojnie przy biurku?
💬 – Czy potrafisz nazwać dobro, które już ci się przydarzyło – bez „ale” i bez „za mało”?
💬 – Co by się stało, gdybyś dziś wziął dzień wolny… od lęku?

💗 Pokój to nie nagroda za perfekcję – to dowód na to, że już jesteś kochany. Bóg nie czeka w przyszłości. On już „tu i teraz” – tam, gdzie ty jesteś.

Błogosławionego dnia w łączności w 1W1.

Serdecznie zapraszam na wyjątkowe spotkanie 1W1, które odbędzie się w Gdańsku
📅 22 maja (czwartek)
🕘 Godzina 18:45
📍 (Szczegóły na plakacie)

🎙 Gościem i prowadzącym będzie biblista, ks. bp Wiesław Szlachetka.

📖 To niezwykła okazja do pogłębienia swojej wiedzy biblijnej
🙏 oraz wspólnej modlitwy i duchowego spotkania.

📌 Zapraszamy wszystkich zainteresowanych a szczególnie członków wspólnoty 1W1! Niech nas będzie jak najwięcej! 💛

Serdeczności!

Książki są dla mnie ważne. Pisanie to nie tylko praca — to sposób, w jaki patrzę na świat, słucham, modlę się. To próba uchwycenia tego, jak Bóg działa w moim życiu.
Ale są rzeczy, które nie mieszczą się w słowach. Historie zbyt kruche, zbyt osobiste, albo po prostu takie, które potrzebują innego formatu niż papier.

🕊️📖 Dlatego postanowiłem podzielić się z Wami kilkoma krótkimi historiami zza kulis mojej twórczości. Kilka słów o tym jak powstawały niektóre teksty, co mnie wtedy poruszało, jak Bóg prowadził mnie przez proces twórczy, przez pytania, ciszę, zachwyt.

Bo pisanie dla mnie to nie tylko dzielenie się wiedzą. To sposób, by dzielić się łaską. By ktoś inny, gdzieś tam po drugiej stronie słów, usłyszał coś ważnego również dla siebie.

🕊️ — zapraszam.

🛐 #PsalmNaDzień

Kochani, kolejny psalm w 1W1 nie tylko przeczytany w tym tygodniu, ale przemodlony ale i odkryty na nowo. Ufam, że również i w Waszym życiu, tak się wydarzyło…

W tym tygodniu pochylałem się nad Psalmem 115. Stał się dla mnie bardzo wyjątkowy – pełen treści, ostrzeżeń i aktualnego przesłania, które dotyka dziś bardziej niż kiedykolwiek.

Ostatnie wersety tego psalmu to:
„To nie umarli chwalą Pana, nikt z tych, którzy zstępują do Szeolu, lecz my błogosławimy Pana odtąd i aż na wieki” (Ps 115, 17-18)

🪦 Umarli nie śpiewają.
🪦 Umarli nie protestują.
🪦 Umarli nie wybaczają.
🪦 Nie dziękują.

Szeol to nie tylko miejsce po śmierci – to stan duszy, która przestała kochać, ufać, walczyć. ❤️‍🩹 Można mieć tętno i być trupem.
Szeol nie zaczyna się pod ziemią – zaczyna się w sercu, które przestaje mówić do Boga.

Znamy to: człowiek, który jeszcze chodzi, jeszcze odbiera maile, jeszcze lajkuje zdjęcia……ale już w nim nie ma życia.

⚠️ Nie modli się.
⚠️ Nie woła.
⚠️ Nie chwali…

Wszedł w wewnętrzny bezruch, jakby pogodził się z ciemnością.

🔥 Tymczasem psalm rzuca rękawicę: „My błogosławimy!”
– my, którzy jesteśmy jeszcze w ogniu życia, jeszcze mamy puls, jeszcze możemy przemówić do wieczności.

To wezwanie do działania.
Do przebudzenia.
Do odrzucenia duchowej apatii jak starego płaszcza.

Bóg nie oczekuje od nas spektaklu – chce autentycznego życia.
Tylko ci, którzy trwają w świadomości Bożej obecności, potrafią błogosławić nawet pośród ciemności.
A błogosławienie to akt odwagi – to mówienie „tak” wobec świata, który uczy mówić „nie”.

Zatrzymaj się i zapytaj:
– ❓Czy twoje życie jest świadectwem – czy tylko wegetacją między pracą a snem?
– ❓Kiedy ostatnio twoje serce naprawdę zaśpiewało – nie z rozrywki, ale z wdzięczności?
– ❓Czy żyjesz tak, jakbyś miał coś jeszcze do powiedzenia światu, czy raczej jakbyś już dawno wszedł do swojego duchowego grobu?

🗣️ Żyć to nie tylko oddychać – to świadomie wybierać pieśń, zanim zapadnie cisza.

Błogosławionego dnia w łączności duchowej 1W1