Piotr Kwiatek OFMCap

🌊 PAMIĘĆ BUDZI NADZIEJĘ

📘 #PsalmNaDzień
„Nad rzekami Babilonu – tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon” (Ps 137,1)

Obraz wygnańców nad rzekami Babilonu to nie tylko historia sprzed wieków. To kadr, który znamy z własnego życia. Siedzisz na ławce w obcym mieście, telefon w ręku, a w sercu ciężar: tęsknota za domem, bliskością, dobrym słowem którego już nie ma, albo za sobą samym sprzed lat. Babilon to nie tylko geografia – to stan ducha, miejsce, gdzie czujesz się obcy, nawet jeśli wokół wszystko błyszczy.

Ale Syjon… Syjon to twoje centrum. To wspomnienie domu pachnącego chlebem. To dłonie, które kiedyś przytrzymały cię w chwili upadku. To modlitwa, która daje oddech w najgorszym chaosie.

Wygnańcy płakali, bo tęsknili – a tęsknota jest dowodem, że życie nie skończyło się w Babilonie. Syjon nie ginie, nawet jeśli chwilowo nie widać jego murów – on bije w sercu, jak niegasnący puls nadziei.

🩵 PYTANIA DO SERCA
👉 Jaką tęsknotę noszę w sercu, która może stać się drogowskazem, a nie ciężarem?
👉 Czy potrafię zobaczyć w mojej tęsknocie nie brak, lecz zaproszenie do czegoś większego?
👉 Gdzie jest mój Syjon dzisiaj – w wierze, relacjach, twórczości – i jak mogę do niego wracać codziennie?

🧩 ĆWICZENIE DLA CIEBIE – „Spacer do Syjonu”
Podczas spokojnego spaceru wybierz jedną rzecz w otoczeniu (drzewo, dźwięk, detal architektury), którą nazwiesz swoim „dzisiejszym Syjonem” – znakiem życia i nadziei. Za każdym razem, gdy spojrzysz na nią w drodze, powtarzaj w myślach: „To jest we mnie żywe”. Pozwól, aby ta praktyka uczyła cię dostrzegać Syjon w zwyczajnych chwilach.

📍 ZAPAMIĘTAJ
Babilon nie jest ostatnim słowem – prawdziwe życie zaczyna się tam, gdzie nie pozwalamy, by tęsknota umarła.

Telewizja TRWAM

💛 Drodzy!
📞 Już jutro usłyszymy się nie tylko w Radiu Maryja (21:30 – audycja dla małżonków i rodziców), ale także wcześniej – o 18:15 w Telewizji Trwam. Właśnie przed chwilą dostałem zaproszenie.

🙏 Rzeczywistość bywa zaplanowana (tak jak audycja radiowa), ale i spontaniczna (rozmowy niedokończone w TV) – tym bardziej trzeba zawierzać wszystko Duchowi Świętemu.🙏

📌 Temat rozmów w TELEWIZJI TRWAM:
„Między szczęściem i świętością – rozmowy niedokończone” ✨

📌 Temat rozmów w Audycje dla małżonków i rodziców: PsalmoTerapia – Modlitwa psalmami jako droga do odnowy wiary, poznawania siebie i Boga.

💒 Serdecznie Was zapraszam na te dwa różne wydarzenia!

📝 PIEŚŃ W INNEJ TONACJI

📘 #PsalmNaDzień
„Jakże mamy śpiewać pieśń Pana na ziemi cudzej?” (Ps 137,4).

Są chwile, gdy dawnych pieśni nie umiemy zaśpiewać tak samo. Radość, która kiedyś była lekka, dziś nie mieści się w ustach. Psalm pokazuje, że można śpiewać inaczej: w tonacji mollowej, w rytmie lamentu, z nutą tęsknoty. I to także jest modlitwa. Bóg przyjmuje zarówno śpiew pełen wesela, jak i głos drżący od bólu. Ważne, by w każdej melodii zwracać się ku Niemu. Pamięć nie jest więzieniem, lecz drogowskazem — uczymy się, że nowe pieśni rodzą się z ran i zaufania.

🩵 PYTANIA DO SERCA
👉 Jak dziś brzmi Twoja pieśń przed Bogiem: radosna, pełna tęsknoty, a może cicha i naznaczona lamentem?
👉 Czy pozwalasz sobie modlić się również przez lament, bez udawania radości?
👉 Kogo obok Ciebie możesz wesprzeć w jego „pieśni w lamentacyjnej”. Jak możesz pomóc, aby ta pieśń była adresowana do Boga?

🧩 ĆWICZENIE DLA CIEBIE
Usiądź w ciszy na kilka minut.
Powiedz Bogu jednym zdaniem: „Tak brzmi dziś moja pieśń…” – i nazwij, czy jest smutna, pełna tęsknoty, czy radosna.
Weź głęboki oddech i powiedz w sercu: „Przyjmij mnie takim, jak jestem”. To wystarczy, by Twoja modlitwa stała się prawdziwą pieśnią.

📍 ZAPAMIĘTAJ
Nie każdą pieśń zaśpiewamy jak dawniej. Ale każdą — nawet tę w tonacji lamentu — możemy ofiarować Bogu.

Obca ziemia nie unieważnia pieśni. Uczy nowej tonacji.

Dni skupienia – Warszawa

🌿 Od wczoraj mam radość prowadzić dni skupienia dla Sióstr Służebniczek w Warszawie. Dzisiejszy dzień przywitał nas piękną pogodą ☀️ – a my troszczymy się także o to, aby równie piękna pogoda panowała w naszych sercach.

🌊 PRZEZ ŚRODEK LĘKU, NIE SKRAJEM

🛐 #PsalmNaDzień

„I przeprowadził środkiem Izraela, bo Jego łaska na wieki.” (Ps 136,14)

Morze nie rozstąpiło się obok, lecz w środku. To obraz przechodzenia przez lęk, a nie okrążania go. Znasz ten moment: mail o 23:47, pusty kubek po kimś, cisza telefonu jak studnia. Łaska nie gasi nocy, ale rysuje korytarz światła szeroki na dwa kroki. Idziesz, choć brzegi szemrzą, bo Ktoś prowadzi, a nie popędza. Psychologia mówi: nazwany lęk traci moc. Biblia dodaje: zaufanie nadaje kierunek.

🩵 PYTANIA DO SERCA

👉 Gdzie dziś Bóg zaprasza cię, by pójść środkiem, nie skrajem?
👉 Jaki lęk nazwiesz konkretnie i jaki będzie twój pierwszy mały krok?
👉 Komu możesz pożyczyć swoje światło latarki, by nie szedł sam?

🧩 ĆWICZENIE DLA CIEBIE

Usiądź na chwilę w ciszy. Zapisz jedno słowo, które dziś budzi w tobie lęk. Pod tym słowem napisz: „Twoja łaska na wieki”. Zrób głęboki wdech i wydech. To twoje pierwsze przejście przez środek.

📍 ZAPAMIĘTAJ

Łaska nie skraca drogi. Ona otwiera przejście. Nie trzeba udawać odwagi. Wystarczy zrobić krok w świetle, które właśnie masz.

Metoda konsolidacji w 1W1

🙏✨ Dziękuję za wczorajsze spotkanie w Krakowie oraz wcześniej w GliwicachGdańsku i Kozach 💒.
Idziemy wspólnym rytmem ❤️‍🔥

Wszędzie rozmawialiśmy o metodzie Konsolidacji 📖 (👉 w Gdańsku s. Miriam przedstawi ten temat u Kapucynów 21 października).

Chciałbym przypomnieć 3 pożytki tej metody – pamiętając, że metoda jest zawsze służebna: nie jest celem, a pomocą.

1️⃣ Uczy słuchać liturgii słowa – odkrywamy więzi między Ewangelią, psalmem i czytaniami. Liturgia ma swoją logikę i tematyczną spójność, której często nie zauważamy.

2️⃣ Prowadzi nas przez psalmy do Jezusa ✝️ – tak jak czytali je Ojcowie Kościoła: w świetle tajemnicy paschalnej.

3️⃣ Dotyka życia 🕊️ – Słowo Boże ma przenikać nas osobiście, w wymiarze egzystencjalnym, by owocowało w codzienności.

🌿 Kochani, zachęcam, aby przynajmniej raz w miesiącu modlić się tą metodą.
Wartością jest już sam czas spędzony ze Słowem Bożym 📖 i duchowy wysiłek, który staje się dobrą glebą, gdzie Duch Święty wydaje owoce 🍇✨.

ŁASKA MOCNIEJSZA NIŻ TWOI WROGOWIE

🛐 #PsalmNaDzień

„I uwolnił nas od wrogów, bo Jego łaska na wieki.” (Ps 136,24)

Wrogowie mają wiele twarzy: nocne lęki, długi, nałogi, słowa, które ranią jak gorący metal. Psalm mówi prosto: wyzwolenie nie rodzi się z naszej siły, lecz z Jego wierności. To jak latarnia w gęstej mgle i jak solidny zamek, gdy wiatr wali w okna. Zatrzymaj się. Oddychaj. Poczuj, jak napięcie w klatce piersiowej ustępuje, gdy nazywasz te siły i kładziesz je w Jego dłoniach. To nie ucieczka. To decyzja zaufania Temu, którego łaska nie rdzewieje.

🩵 PYTANIA DO SERCA
👉 Duchowe: Komu dziś oddajesz pole bitwy w sobie — lękom czy Bogu?
👉 Psychologiczne: Jaki nawyk żywi twoich „wrogów” i co możesz przerwać już dziś?
👉 Społeczne: Kto obok ciebie potrzebuje, byś był dla niego tarczą i obecnością?

🧩 ĆWICZENIE DLA CIEBIE
Napisz na kartce dwóch „wrogów” zewnętrznych i dwóch wewnętrznych. Każde imię przekreśl, mówiąc: „Panie, oddaję Ci to, bo Twoja łaska na wieki”. Przez 3 minuty oddychaj rytmem 4-4-6: na wdechu szept „Uwolnił”, na wydechu „Jego łaska na wieki”. Podziel się jednym słowem w komentarzu.

📍 ZAPAMIĘTAJ
Łaska nie kończy się o zmroku. To ona wyprowadza z nocy.

PS

🌬️ Modlitwa oddechu 4-4-6 ✝️
1️⃣ Usiądź wygodnie 🪑, wyprostuj plecy, zamknij oczy.
2️⃣ Weź wdech nosem (4 sekundy) 👃 i w sercu / szeptem powiedz: „Uwolnił”.
3️⃣ Zatrzymaj oddech na 4 sekundy ⏸️ – trwaj w ciszy.
4️⃣ Powoli wypuść powietrze ustami (6 sekund) 👄, mówiąc: „Jego łaska na wieki”.
5️⃣ Powtarzaj ten cykl przez 3 minuty ⏱️.
✨ Skup się na rytmie i Słowie Bożym – ciało i duch modlą się razem.
🍇 To dobry sposób, by wyciszyć serce i doświadczyć pokoju.
🙏 Podziel się w komentarzu jednym słowem, które Cię poruszyło.

🌍🇬🇧 Nowa miejscowość na naszej PsalmoMAPIE!

Dziś zaznaczamy Walsall w Wielkiej Brytanii 🇬🇧
🙏 Z całego świata płynie modlitwa za Ciebie i w Twoich intencjach.
To naprawdę piękny kapitał duchowy – dziękuję każdemu za dar modlitwy wstawienniczej. 💙
📖 Dając dziś jeden Psalm, otrzymujesz modlitwę od aż 4 569 osób w swoich intencjach! ✨
🤝 Zapraszam do naszej wspólnoty 1W1 – szczegóły znajdziesz tutaj:
👉 piotrkwiatek.com/psalmoterapia-1w1
🗺 A tutaj zobaczysz wszystkie miejscowości, z których płynie modlitwa w Twojej intencji:
👉 PsalmoMAPA: https://padlet.com/kwiatek/PsalmoMAPA
🔎 Sprawdź, czy Twoja miejscowość jest już zaznaczona!
Jeśli nie – napisz na email: flowerpiotr@gmail.com ✍️

Gdańsk – zmiana!!!

📣 WAŻNA INFORMACJA – zmiana terminu i miejsca spotkania grupy biblijnej 1W1 w Gdańsku

Drodzy,
nasze spotkanie nie odbędzie się 9 października w Oliwie, jak było wcześniej planowane.

🗓 Nowy termin: 21 października (wtorek)
📍 Nowe miejsce:
Dom Zakonny Braci Kapucynów
ul. Wałowa 28, 80-858 Gdańsk

⛪️ Rozpoczynamy Eucharystią o godz. 18:00,
a po niej spotkanie w auli u kapucynów.

Prosimy o przekazanie tej informacji wszystkim zainteresowanym 🙏
Do zobaczenia!

📝 SALA ĆWICZEŃ – PUSTYNIA

📘 #PsalmNaDzień
„On prowadził swój lud przez pustynię, bo Jego łaska na wieki” (Ps 136,16).

Pustynia to więcej niż piasek i spękana ziemia. To przestrzeń, w której zewnętrzna cisza odbija nasz wewnętrzny hałas. Miejsce, gdzie kończy się plan, a zaczyna obecność. Tam, gdzie wszystko zdaje się wysychać — siły, nadzieja, poczucie sensu — właśnie tam Bóg przychodzi. Nie zawsze mówiąc, ale zawsze będąc. Psalm nie mówi, że Bóg popchnął swój lud przez pustynię. Mówi, że prowadził. Idzie pierwszy. Nie po to, by ominąć trud, ale by go przemienić.

Zaufanie nie rodzi się w komforcie. Dojrzewa i umacnia się w miejscach, gdzie kończy się kontrola. To trudna lekcja — ale właśnie tam pojawia się światło. Niewidoczne od razu, ale prawdziwe. Takie, które rozjaśnia drogę nie tylko teraz, ale i w przyszłych ciemnościach.

🩵 PYTANIA DO SERCA
👉 Duchowe: Co w twoim życiu dziś jest pustynią — i jakie nowe imię Boga możesz tam odkryć?
👉 Psychologiczne: Jakie wewnętrzne „pustynie” uczą cię pokory i uważności? Co ci pomaga zrobić jeden krok dalej?
👉 Społeczne: Kto dziś potrzebuje twojej obecności — nie rozwiązania, ale światła w dłoni?

🧩 ĆWICZENIE DLA CIEBIE
Wieczorem znajdź 10 minut ciszy. Idź powoli — z każdym krokiem nazwij w myślach jedną rzecz, która w tobie się dziś wypaliła… i jedno miejsce, gdzie poczułaś/poczułeś, że Ktoś cię jednak prowadzi. Na koniec, ułóż krótką modlitwę: „Prowadź mnie przez…” – dokończ trzema własnymi słowami. Jutro wyślij jednej osobie zdanie wsparcia. W komentarzu podziel się jednym słowem z twojej modlitwy.

📍 ZAPAMIĘTAJ:
Pustynia to miejsce formacji. To tam uczymy się słuchać ciszy, która nie zabija, ale oczyszcza. Łaska to nie fajerwerki. To cicha obecność w realiach codzienności, w której krok po kroku odkrywamy Boga — i siebie — na nowo.