Lecz ja, o Panie, ślę moją modlitwę do Ciebie, w czasie łaskawości, o Boże (Ps 69,14)
W relacji z Bogiem warto wyjść z mechanizmu lękowego typu „jak trwoga to do Boga”. Choć trwoga może pomagać w modlitwie, jednak nie powinna ją konstytuować.
Testem zaangażowania w życie duchowe jest codzienność.
Testem jej jakości wdzięczność i miłość.
Każdy dzień jest darem i możliwością. Wielu z nas wybrało wspólną modlitwę psalmami w akcji 1W1 – Jeden psalm za wszystkich, wszystkie psalmy za jednego. Wspieramy się duchowo i modlimy za siebie KAŻDEGO DNIA już od 70 tygodni, czyli 490 dni.
Każdy może dołączyć do tej wielkiej wspólnoty (1404 osoby). Zapraszam: https://padlet.com/kwiatek/1W1
Jakim PSALMEM w tym tygodniu się modlisz? Dziękuję wszystkim za wspólną i WYTRWAŁĄ modlitwę!!!
Przygniatają nas nasze przewiny: Ty je odpuszczasz (Ps 65,4)
Trudno jest sobie wybaczać, ale bez przebaczenia sobie, nie można wzrastać.
Bóg już Ci wybaczył!
Czas na Ciebie! – „Let it go!” – odpuść sobie!
„Słuchaj, mój ludu, chcę cię napomnieć” (Ps 81,9)
Jak bardzo nie lubimy pouczeń i napomnień!? Chyba proporcjonalnie do ilości słów wypowiedzianych bez miłości.
Sztuka napomnienia to umiejętność łączenia treści z formą, w której osoba nie czuje się oceniana a kochana.
„Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka” (Ps 34,9)
Nie ma miłości bez ryzyka i zranienia. Nie ma takiej, która nic nie kosztuje. Dojrzewa wraz z dojrzewającym (J 20,27).
„Jesteś najświętszy, Boże nasz i Panie” (Ps 99)
Świętość to nie kwestia obrazka, różańca, czy koronki.
To niełatwy codzienny wybór miłości, dobra i przebaczenia, ale każdego człowieka.
„Dni człowieka są jak trawa; kwitnie jak kwiat na polu, ledwie muśnie go wiatr, a już go nie ma” (Ps 103,15-16)
Łacińskie „memento mori” (pamiętaj, że umrzesz) nie jest wezwaniem do strachu i rozpaczy. Raczej jest wezwaniam do mądrego korzystania z życia i przypomnieniem, że po śmierci jest nowe życie.
#ArtysciCzytajaPsalmy ⭐️ Katarzyna Gajdarska-Wallin ⭐️
Katarzyna Gajdarska-Wallin ukończyła Akademie Sztuk Teatralnych w Krakowie w 1992 roku Aktywna na scenie i w filmie do 2016 roku Obecnie gra na scenie Pana Boga poddając się jak potrafi Jego wielkiej reżyserii.
„Zapomnieli o Bogu, który ich ocalił, który wielkich rzeczy dokonał w Egipcie” (Ps 106,21)
Boże nie pozwól mi zapominać
