„Ciebie należy wielbić, Boże” (Ps 65,2).
Warto mieć świadomość, że choć nasze uwielbienie samo w sobie nie dodaje niczego Bogu, to poprzez akt wielbienia uświęcamy nasze życie. Pozwala to na głębsze doświadczenie Jego obecności w naszych sercach. Wobec tego, wielbienie Boga jest nie tylko wyrazem naszej wiary, ale również drogą do lepszego życia i zbliżania się do Prawdy oraz najwyższego dobra.
Błogosławionego dnia!
#PsalmNaDzień
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, Jego chwała sięga ponad niebiosa (Ps 113,4)
Bóg zakrył niebo przed naszymi oczami, abyśmy mogli czuć się szczęśliwi na ziemi. Gdybyśmy wiedzieli, jak cudownie jest przebywać razem z Ojcem każdy dzień rozłąki z Nim wydałaby się nam smutny i ponury. Ja bym dodał nie do zniesienia!
Błogosławionego dnia!
„Do Ciebie wznoszę me oczy, który mieszkasz w niebie” (Ps 123,1).
Do Nieba może trafić człowiek pozbawiony zdrowia, bogactwa, zaszczytów, wykształcenia czy przyjaciół. Nigdy jednak nie dostanie się tam człowiek pozbawiony Chrystusa.
🛎 ZAPOWIEDŹ
Książka „Uskrzydlić Duchowość” będzie składała się z trzech części, w których znajdzie się łącznie 18 rozdziałów. Pierwsza część będzie skupiała się na zjawisku duchowości w naszym doświadczeniu. Druga część będzie poruszała temat patologii duchowości, natomiast trzecia poświęcona będzie doświadczeniu pozytywności wynikającej z przeżywania duchowości.
CZĘŚĆ I
WPROWADZENIE W TEMATYKĘ DUCHOWOŚCI
Duchowość stanowi integralny aspekt ludzkiego doświadczenia, który towarzyszy nam w poszukiwaniu sensu, transcendencji i głębszego zrozumienia siebie oraz świata. Pierwsza część niniejszej książki zanurza się w bogactwie pojęć i istotnych wymiarów duchowości, eksplorując takie kwestie jak otwartość, indywidualność, wiek duchowy – kluczowe pojęcia dla zrozumienia natury duchowej drogi. W tym kontekście staramy się uwidocznić istotę duchowości oraz jej znaczenie dla rozwoju nie tylko osobistego.
Poprzez zdefiniowanie kluczowych pojęć i omówienie fundamentalnych aspektów duchowości, czytelnik ma okazję zgłębić podstawy tego niezwykle ważnego obszaru ludzkiego życia. Jest to istotny krok, przygotowujący drogę do późniejszych rozważań nad patologią doświadczenia religijnego, która zostanie poddana analizie w kolejnej części książki. Będziemy analizować zjawiska takie jak fanatyzm, fundamentalizm, zbieractwo duchowe czy anoreksję religijną. W omawianiu tych aspektów, będziemy starali się ukazać obszary, w których duchowość toksycznie przeżywana może stać się źródłem dyskomfortu, konfliktu a nawet cierpienia i to nie tylko dla osób ją przeżywających.
Ostatecznym celem naszych rozważań jest jednak zwrócenie uwagi na zdrowe przejawy praktyk duchowych oraz pokazanie, jak duchowość może służyć jako narzędzie do osiągnięcia zdrowia, szczęścia i dobrostanu. Poprzez holistyczne spojrzenie na te zagadnienia, będziemy dążyć do ukazania, jak zintegrowane podejście do duchowości może wspierać harmonijny rozwój jednostki oraz sprzyjać budowaniu pozytywnych relacji z samym sobą, innymi ludźmi oraz otaczającym nas światem.
Część II
PATOLOGIE DUCHOWOŚCI
Jak wspomniano w pierwszej części książki na samym początku, obserwuje się obecnie trend, w którym ludzie coraz rzadziej angażują się nie tylko w praktyki religijne, ale również w poszukiwania duchowe. Mimo to, wśród osób nadal zainteresowanych tymi sferami życia, nie brakuje przypadków problematycznego, a czasami nawet szkodliwego podejścia do religijności i duchowości.
W drugiej części zostaną ukazane pewne problematyczne postawy w sposobie przeżywania duchowości i religijności. Chociaż nie jesteśmy w stanie omówić wszystkich sytuacji, które można uznać za patologię duchowości, skupimy się na kilku istotnych i dość powszechnie obecnych postawach. Na przykład na tzw. zbieractwie duchowym, skupieniu na formach przy pomijaniu treści, co może prowadzić do fanatyzmu, czyli zaślepienia religijnego, w którym zasady są istotniejsze niż człowiek. W końcu ukażemy problem zapychania pobożności tym, co się da, tzw. „zbieractwo duchowe”, ale nie pominiemy problemu braku troski o duchowość – „anoreksja duchowa”. Na zakończenie przyjrzymy się tzw. „schizofrenii duchowej”, czyli rozdarciu między wiarą a życiem, słowem a czynem.
Poprzez analizę wspominanych i innych patologii duchowości, książka ta dąży do zrozumienia mechanizmów prowadzących do ich powstania oraz do uświadomienia czytelnikowi konsekwencji, jakie niosą dla jednostki i społeczeństwa. Problem nie musi dotykać nas bezpośrednio, ale pośrednio już tak. Wspomniane postawy możemy spotkać w życiu naszych bliskich czy osób spotkanych na drogach wiary i rozwoju duchowości. Szczegółowe studium wymienionych zjawisk pozwala na zgłębienie tematu oraz na refleksję nad tym, jak zachować równowagę i zdrowie duchowe w świecie pełnym sprzeczności i wyzwań. Jak funkcjonować z osobami, które pozostają na poziomie infantylnego doświadczenia wiary i Boga?
Poprzez interdyscyplinarne podejście, łączące psychologię i teologię, niniejsze treści zapraszają czytelnika do świadomego spojrzenia na własną praktykę duchową i otwarcia na refleksję nad ewentualnymi problematycznymi przejawami funkcjonowania w tym obszarze. Pragnę dotrzeć do sedna problematyki patologii duchowości, podejmując trudne i kontrowersyjne zagadnienia, aby przyczynić się do zwiększenia świadomości w tym obszarze oraz wspierać każdego w budowaniu zdrowej i autentycznej drogi duchowej.
Część III
POZYTYWNOŚĆ DUCHOWOŚCI
W trzeciej części tej książki, pragniemy skoncentrować nasze spojrzenie na wymiarze pozytywnym duchowości i religijności. Naszym celem jest ukazanie ścieżek prowadzących do dojrzałego doświadczenia wiary oraz mądrego sposobu jej przeżywania w codzienności. Chcemy zgłębić, jakie czynniki sprzyjają rozwojowi głębokiej żywej wiary, która przynosi radość, pokój oraz inspirację do działania.
W kontekście poszukiwania antidotum na marazm w życiu duchowym, kładziemy nacisk na znaczenie kontemplacji jako narzędzia do głębszego zanurzenia się w duchowym wymiarze egzystencji. Uwzględniamy różnorodność ścieżek duchowych, podkreślając, że tak samo jak istnieje mnóstwo jednostkowych doświadczeń, tak też istnieje mnóstwo dróg do spotkania z Bogiem czy dążenia do duchowego rozwoju i rozkwitu.
Jednym z kluczowych zagadnień, które postaramy się przybliżyć, jest związek między życiem duchowym a dobrostanem (szczęściem) – czyli jak zdrowa duchowość i pobożność wspierają radosne i spełnione życie. Doceniamy, że holistyczne podejście do życia obejmuje zarówno aspekty fizyczne, jak i duchowe, a ich harmonijne połączenie może prowadzić do pełni istnienia. Poprzez refleksję nad różnorodnymi aspektami duchowości i religijności, dążymy do inspiracji czytelników do odkrywania oraz pielęgnowania swojego duchowego wymiaru, który może być źródłem siły, równowagi i spokoju w zmiennym i często wymagającym świecie. Poprzez pozytywne studiowanie duchowości, chcemy zachęcić do owocnej podróży wewnętrznej i do osiągnięcia harmonii między sferą duchową a codziennym życiem.
Chociaż do wydarzenia pozostało jeszcze trochę czasu, zapisy już się rozpoczęły! Serdecznie zapraszam do Gdańska na kolejne jednodniowe warsztaty z serii PSYCHOLOGIA POZYTYWNA I WIARA. Tym razem skupimy się na tym, jak pozbyć się malkontenctwa i wzmacniać nasz dobrostan.
Każdy z nas aspiruje do życia pełnego szczęścia. W dążeniu do tego celu podejmujemy liczne decyzje. Jednakże, pojawia się pytanie: czym jest prawdziwe szczęście? Dlaczego ludzie często odczuwają niezadowolenie? Co sprawia, że malkontenctwo jest szkodliwe dla naszej jakości życia? Czy możliwe jest zachowanie radości, nawet gdy napotykamy na problemy i wyzwania? Jakie działania mogą efektywnie przyczynić się do zwiększenia naszego dobrostanu na dłuższą metę? Badania w obszarze psychologii pozytywnej, dynamicznie rozwijającej się dziedziny nauki, wskazują, że praktykowanie wdzięczności to jedna z najbardziej efektywnych metod na polepszenie naszego życiowego dobrostanu – zarówno w sferze osobistej, jak i społecznej.
Niniejsze warsztaty mają na celu nie tylko przybliżenie teorii psychologii pozytywnej, która bada naukowe podejścia do pojęcia dobra, ale również oferują szereg praktycznych narzędzi. Te narzędzia mają na celu pomoc w systematycznej dbałości o jakość naszego życia. Zajmiemy się relacją między dobrostanem a wdzięcznością, przeanalizujemy metody radzenia sobie z niezadowoleniem – zarówno swoim, jak i innych, oraz skupimy się na duchowym wymiarze egzystencji. Rozważymy, w jaki sposób psalmy lamentacyjne i wdzięczności mogą wspierać nas w dążeniu do lepszej jakości życia oraz do głębszej i bardziej autentycznej modlitwy.
Serdecznie zapraszam do udziału!
✅Trudne, ale w Bogu możliwe!
Ludzie są nierozsądni, nielogiczni i zajęci sobą,
KOCHAJ ICH MIMO WSZYSTKO
Jeśli jesteś życzliwy, zarzucą ci egoizm i ukryte intencje,
BĄDŹ ŻYCZLIWY MIMO WSZYSTKO
Jeśli osiągniesz sukces, zyskasz fałszywych przyjaciół i prawdziwych wrogów.
OSIĄGAJ SUKCESY MIMO WSZYSTKO
Dobro, które czynisz dzisiaj, jutro zostanie zapomniane.
CZYŃ DOBRO MIMO WSZYSTKO
Jeśli będziesz szczery i uczciwy, ludzie mogą to wykorzystać przeciwko tobie.
BĄDŹ SZCZERY I UCZCIWY MIMO WSZYSTKO
To, co budujesz latami, może runąć w jednej chwili.
BUDUJ MIMO WSZYSTKO
Jeśli znajdziesz wewnętrzny spokój i szczęście, niektórzy mogą ci zazdrościć.
BĄDŹ SZCZĘŚLIWY MIMO WSZYSTKO
Ludzie potrzebują pomocy, ale zaatakują cię, jeśli wyciągniesz do nich rękę.
POMAGAJ IM MIMO WSZYSTKO
Dawaj z siebie to, co najlepsze, choć często usłyszysz, że to za mało.
DAWAJ Z SIEBIE TO, CO NAJLEPSZE MIMO WSZYSTKO (Matka Teresa z Kalkuty)
Błogosławionego dnia, br. Piotr Kwiatek
🥰 Jestem pod wrażeniem! Dziękuję również za świadectwo działania dobra w kontekście aplikacji Dobroteka. Ostatnio otrzymałem dwa takie maile. Popatrzcie na screen ekranu (220/2005). Oczywiście wciąż ten wyniki nie ukazuje wszystkich korzyści z praktykowania wdzięczności, ale ogrom pracy i zaangażowania tak! Doceniam i podziwiam!
🛎 1 FEEDBACK:
„Szczęść Boże Bracie Piotrze, podzielę się z Bratem moim trwaniem w praktykowaniu wdzięczności. Na dziś to już ponad 2000 karteczek, a nie wszystko tam zapisuję, tylko bardziej skonkretyzowane zagadnienia. Już nie pisze, że jestem wdzięczna za jedzenie, powietrze, ręce i nogi, wzrok itp.bo wtedy to by się tego zrobiło o wiele wiele więcej. W codzienności mojej jest różnie, czasem są dni wspaniałe całe, czasem dni bardzo trudne, a w tych trudnych wdzięczność pozwala mi dawać radę i kieruje moje myśli na pozytywny tor, żebym za bardzo nie skupiała się na tym, co trudne, co boli, ale we wszystkim starała się szukać dobra, nawet w tym, co najtrudniejsze […] Podzielę się też tym, że ukończyłam teraz notatnik W rytmie wdzięczności i widzę że poziom dobrostanu wzrósł. Bo to prawda, że zmiana spojrzenia zmienia wiele w życiu. Dziękuję Bratu, za to, co Brat robi, dzięki temu, że Brat odpowiada na natchnienia Ducha Świętego, myślę, że wiele osób może zmienić swoje życie na lepsze we współpracy z Bożą łaską (MONIKA)
🛎 2 FEEDBACK:
„Szczęść Boże,
Aplikacja na 50 dni bardzo pozytywnie wpłynęła na codzienność. To już drugi raz jak ja „skończyłem”, aż chce się codziennie doświadczyć dobrego Słowa. Jeżeli jest szansa na aplikację całoroczna z funkcją wyświetlania powiadomień 2-3razy dziennie to pisze się na to. Jak podczas treningu na siłowni, intensywne ćwiczenia dla duszy i umysłu a potem czas na regenerację przy zdrowych Słowach. Bóg zapłać” (MAT)
Dziś w Gliwicach odbędzie się spotkanie biblijne – wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszam! A już za ponad miesiąc, w tym samym miejscu, zapraszam na wyjątkową katechezę na temat ‘Modlitwy Jezusa Psalmami’. Spotkanie poprowadzi ks. prof. Mariusz Rosik. Serdecznie zachęcam do udziału.
Ze wstępu do książki:
„Skuteczność reformy i żywotność Kościoła zależą od tego, czy uda się ponownie dotrzeć do duchowej głębi i egzystencjalnego wymiaru wiary” (Halík, 2022, s. 11).
Jeszcze nie tak dawno temu popularne były hasła typu „Chrystus tak, Kościół nie” albo stwierdzenia „jestem duchowy, ale nie religijny”. Odzwierciedlały one pragnienia osób poszukujących duchowości, a jednocześnie dystansujących się od oficjalnych instytucji religijnych. Obecnie jednak obserwuje się trend, który można oddać innym sloganem „ani duchowy, ani religijny”. Taki zwrot świadczy o znaczącym przesunięciu akcentów w życiu współczesnego człowieka. Współczesna kultura, zdominowana przez materializm, przyjemność, technologię, pośpiech… często odrywa jednostkę nie tylko od struktur religijnych, które mogą wydawać się zbędne, ograniczające lub nawet stanowić przeszkodę w dążeniu do szczęścia rozumianego ściśle hedonistycznie, ale również od głębi człowieczeństwa i samego Boga. Duchowe ścieżki, które niegdyś służyły samopoznaniu, rozwojowi i zdobywaniu wewnętrznego pokoju serca, a także umożliwiały doświadczenie głębi Transcendencji, dzisiaj są coraz częściej przedstawiane jako nadmierne propozycje skierowane do osób niespokojnych duchem, introwertyków, poszukiwaczy ekstremalnych przygód, czy tych zmęczonych codziennością. Prosta podróż w głąb własnej egzystencji i poszukiwanie prawdy o swoim istnieniu oraz przeznaczeniu ustępuje miejsca temu, co jest bezpośrednio dostępne — szybkie, przyjemne i wszechobecne, oszałamiające zmysły dźwiękami, obrazami i bodźcami.
Równie godna uwagi jest tendencja, która mniej często znajduje wyraz w deklaracjach słownych, a bardziej w życiu codziennym. Można ją określić hasłem „religijny, ale nie duchowy”. Dotyczy ona osób zaangażowanych w życie kościelne i parafialne, uczestniczących w praktykach religijnych, które jednak nie prowadzą do odkrywania głębi doświadczenia duchowego. Przykładem mogą być osoby codziennie odmawiające modlitwy poranne i wieczorne oraz regularnie uczestniczące w niedzielnej liturgii, ale nie odczuwające potrzeby głębszej zmiany życia. Granica między tym, co uznawane jest za sacrum, a tym, co pozostaje w sferze profanum, jest tak wyraźna i nieprzenikalna, że wydaje się nie do przełamania nawet mentalnie.
Niniejsze rozważania skierowane są zarówno do osób, które przestały odczuwać potrzebę rozwoju duchowego, jak i do tych, którzy mimo regularnego uczestnictwa w życiu religijnym, nie doświadczają już wpływu tej aktywności na swoją codzienność. Oczywiście, ważne jest, aby z zachowaniem ostrożności podchodzić do generalizacji skomplikowanej rzeczywistości współczesnego przeżywania duchowości i religijności. Nie można jednak zaprzeczyć, że znacząca część społeczeństwa XXI wieku albo jest obojętna na swoje życie duchowe, albo ogranicza się jedynie do jego zewnętrznych aspektów — formalizmu” (Kwiatek, P. Uskrzydlić duchowość”).
DZIĘKUJĘ WSZYSTKIM ZA WSPARCIE PROJEKTU – rozwój aplikacji DOBROTEKA
https://piotrkwiatek.com/aplikacja/
Numer rachunku: PL 71 1600 1462 1847 0283 1000 0078
Pracując nad pełną wersją aplikacji DOBROTEKA 365 dni w rytmie wdzięczności!
DZIEŃ 307
ZADANIE: Wypisz trzy możliwości w swoim życiu – doceń je.
REFLEKSJA: Możliwości to potencjalne sytuacje, okoliczności lub opcje, które mogą być wykorzystane do osiągnięcia celów lub realizacji zamierzeń. Są to szanse lub perspektywy, które mogą pojawić się w naszym życiu lub otoczeniu, oferując nam różnorodne sposoby działania lub wyboru. Możliwości mogą być rozumiane jako otwarte drzwi do nowych doświadczeń, rozwoju osobistego lub zawodowego, a także jako potencjalne środki do realizacji marzeń i spełnienia aspiracji. W kontekście decyzji i działań, identyfikowanie, rozpoznawanie oraz efektywne wykorzystywanie możliwości jest kluczowe dla rozwoju jednostki czy organizacji.
CYTAT: „Każdy dzień otwiera nowe możliwości, jeśli tylko jesteśmy gotowi je zauważyć i wykorzystać” – Oprah Winfrey
DZIEŃ 308
ZADANIE: Weź 10 głębokich i spokojnych oddechów. Zatrzymaj się i doceń chwilę.
REFLEKSJA: Autoregulacja oddechowa to praktyka, która polega na świadomym kontrolowaniu i dostosowywaniu tempa, głębokości i rytmu oddechu w celu wpływania na stan emocjonalny, psychiczny i fizyczny. Poprzez kontrolowanie oddechu, możemy wpłynąć na obniżenie poziomu stresu, poprawę koncentracji, zrelaksowanie się czy też zwiększenie poczucia spokoju i równowagi wewnętrznej.
CYTAT: Oddech jest mostem, który łączy życie ze świadomością i ciałem” – Thich Nhat Hanh
