Posyłasz swego ducha […] i odnawiasz oblicze ziemi (Ps 103,30)
„Przyjdź, Duchu Święty” – to wezwanie, mimo iż zwraca się do Ducha Świętego, powinny być odbierane bardziej jako apel skierowany do nas samych. Duch Święty już jest pośród nas, stale obecny i działający w naszych sercach. „Przyjdź” oznacza więc nie tyle przybycie Ducha, ile nasze własne skierowanie się ku wartościom takim jak: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, samokontrola, wymienionym w Liście do Galatów (5,22-23). To wezwanie zachęca nas do podążania drogą, na której spotkamy Tego, którego poszukujemy i którego obecności pragniemy. To zaproszenie do aktywnego dążenia do spotkania z Duchem poprzez kształtowanie własnego życia zgodnie z tymi wartościami, które On promuje, a nie świat.
Z dużym wyprzedzeniem już przedstawiam dwa wyjątkowe wydarzenia rekolekcyjne zaplanowane na rok 2025 w Skomielnej Czarnej – niezwykle uroczym miejscu. Liczba miejsc została ograniczona do max 30 osób (na rekolekcje kontemplatywne w ciszy), aby zapewnić należytą ciszę i prywatność w jednoosobowych pokojach. Psalmoterapia będzie miała inną dynamikę, ale to również jedyne rekolekcje w 2025 dla świeckich w tej tematyce. Warto zarezerwować termin i może nawet już wpisać się na listę.
Bo swoim aniołom wydał polecenie, żeby cię strzegli na wszystkich twych drogach (Ps 91,11)
Warto pamiętać o aniołach stróżach nie tylko w dniu ich liturgicznego wspomnienia, ale częściej. Bowiem oni codziennie pamiętają o nas przed Bogiem. Choć być może nie widzimy i nie czujemy tego na co dzień, kiedyś w Niebie ujrzymy, ile dobra dzięki nim spotkało nas.
Powiedz zwykłe „dziękuję” swojemu Aniołowi Stróżowi oraz Bogu za ich dar!
Zakończyłem ostatni rozdział książki „Uskrzydlić Duchowość” o radości. Teraz czas na korekty, korekty… i korekty.
ROZDZIAŁ 18 POWSZECHNE POWOŁANIE DO RADOŚCI Jak odkrywać radość duchową i w niej wzrastać?
„Śmiech jest dla duszy tym samym, czym tlen dla płuc”. (Louis de Funès)
SPOTKAĆ RADOŚĆ Kiedy ostatnio doświadczyłeś radości tak wielkiej, że czułeś się jakbyś miał zaraz pęknąć ze szczęścia? Kiedy widziałeś dorosłych tak bezgranicznie radosnych, śmiejących się jak małe dzieci? Czy pielęgnujesz radość w życiu i czy łączy ona się z wymiarem duchowym?
Próbując znaleźć odpowiedź na te pytania, przypomina mi się spotkanie z jednym z braci z którym żyłem jakiś czas we wspólnocie. Można powiedzieć, że radość i uśmiech, było jego codziennym ubraniem bez którego nie wychodził z celi. Co więcej był w tym tak naturalny i spontaniczny, że zaraźliwy i to w pozytywnym sensie tego słowa. Jego cała osobowość manifestowała się poprzez ekspresję radości. Gdziekolwiek się pojawił i cokolwiek powiedział jego głośny śmiech potrafił dotknąć nawet dna ludzkiego serca, gdzie osadzony był smutek i inne trudne emocje. Obserwując jego zachowanie i interakcje środowiska w którym się przebywał, realizowały się słowa „radość jest jak kamień, który wrzucony do wody zatacza coraz większe kręgi (Albert Balling).
Termin „radość” wywodzi się ze starofrancuskiego „joie”, które łączy się z wyrażeniem „joiels”, które z kolei oznaczało „klejnot”. Jeśli chcemy wyobrazić sobie radość przywołajmy obraz kogoś kto znalazł skarb. Studium fenomenu radości odsłania przed nami inną prawdę. Nie należy ona tylko do jedynie efektów pozytywnych doświadczeń, ale jest może być generatorem dobrego życia. Radość ta, to nie tylko efekt znalezienia tego drogocennego kamienia, ale to stan satysfakcji sam w sobie będący nagrodą. Radość pojawia się, gdy nasze potrzeby są spełnione, cele zrealizowane, a problemy znalezione rozwiązanie. Jednak radość nie ogranicza się do tego co materialne, zewnętrzne i chwilowe. Istnieje jeszcze radość związana z doświadczeniem duchowym. Radość płynąca z doświadczenia wiary i żywej obecności Boga.
Warto zadać sobie pytanie czy moje przeżywanie wiary i duchowości prowadzi mnie do źródeł radości, nawet wtedy kiedy w życiu pojawia się cień egzystencji? Dlaczego dla chrześcijanina radość powinna być obowiązkowa i jak ona łączy się integralnie ze świętością? […].
Schemat książki:
SPIS TREŚCI WSTĘP
CZĘŚĆ PIERWSZA WPROWADZENIE W TEMATYKĘ DUCHOWOŚCI
ROZDZIAŁ 1. BLIŻEJ CZŁOWIECZEŃSTWA Dlaczego warto dziś zajmować się duchowością?
🇩🇪 Dwie nowe osoby z miejscowości Burlo w Niemczech 🇩🇪 dołączyły do naszej wspólnoty modlitewnej 1W1. Nasza PsalmoMapa rośnie i moc wspólnoty nie tylko w kraju.
„Szczęść Boże, Ojcze, piszę tak totalnie z kosmosu, ale chciałam podziękować za „Zeszyt ćwiczeń do psalmów”. Ostatnio mam (miałam?) z Panem Bogiem „na pieńku”, dużo gniewu do Niego czułam, a dzisiaj pomodliłam się medytacją do Psalmu 23 (Wizualizacja: spotkanie z dobrym Bogiem) i to co przeżyłam w czasie tej modlitwy, dzięki temu ćwiczeniu i Duchowi Świętemu, jest jak balsam na moje serce. Totalnie mnie to zaskoczyło! Jest mi teraz tak dobrze na sercu jak dawno nie było. Tym się chciałam podzielić 😊 dziękuję za te ćwiczenia 💛 z Panem Bogiem!”
Jestem wdzięczny Bogu, że uskrzydla przez ZESZYT ĆWICZEŃ DO PSALMÓW! Dziękuję osobie, która podzieliła się ze mną swoim wyjątkowym spotkaniem z ćwiczeniem „WIZUALIZACJA SPOTKANIA Z BOGIEM”, które i dla mnie było MOCNE I PEŁNE ZNACZENIA – do dziś je pamiętam!
Zapraszam serdecznie na warsztat poświęcony tematyce komunikacji, który odbędzie się już w najbliższą sobotę, 18 kwietnia. Podczas spotkania uczestnicy będą mieli okazję zdobyć obszerną dawkę teoretycznej i praktycznej wiedzy na temat komunikacji. Szczegółowe informacje znajdują się na plakacie.
„Szczęśliwy, kogo wybierasz i przyjmujesz, by przebywał w Twoich dziedzińcach (Ps 65,5)
W głębi Czarnej Puszczy, na powierzchni czarnego kamienia, w samym centrum głębokiej, ciemnej nocy, usiadła ciemna mrówka. Chociaż otaczał ją wszechogarniający mrok, Bóg bez trudu ją dostrzegał.
Bóg nie tylko mnie dostrzega, ale każdego dnia wybiera i przyjmuje…, otacza swoją miłością, chociaż, jak mrówka mogę tego nie widzieć ani nie rozumieć…
„Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem” (J 15,16)
Warto mieć świadomość, że choć nasze uwielbienie samo w sobie nie dodaje niczego Bogu, to poprzez akt wielbienia uświęcamy nasze życie. Pozwala to na głębsze doświadczenie Jego obecności w naszych sercach. Wobec tego, wielbienie Boga jest nie tylko wyrazem naszej wiary, ale również drogą do lepszego życia i zbliżania się do Prawdy oraz najwyższego dobra.
