„Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło Twych palców, księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził” (Ps 8, 4).
Żyjemy z głowami w dół, wpatrzeni w ekrany smartfonów, które zamykają nas w klaustrofobicznej bańce własnych problemów. Psalmista proponuje najskuteczniejszą terapię poznawczą: podnieś wzrok i spójrz na nocne niebo. To zmiana perspektywy z mikro na makro, która natychmiast leczy z narcyzmu i obsesyjnego zamartwiania się błahostkami.
Jezus mówił: „Spójrzcie na ptaki niebieskie” (Mt 6,26). Nie powiedział: „przeczytajcie o ptakach” czy „obejrzyjcie film o ptakach”. Spójrzcie. Dziś astronomia odkrywa miliardy galaktyk, ale psalmista widział więcej niż teleskop Hubble’a – widział Palce Boga. Nie bezosobową energię. Nie wielki wybuch. Palce. Dotyk. Czułość Stwórcy, który zapala gwiazdy jak lampy w domu.
Twoje problemy maleją, gdy rośnie Twoja perspektywa.
