„Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, radosnym głosem chwalcie Boga” (Ps 47,2).
Sytuacja geopolityczna i społeczno-polityczna w naszym kraju nie zaprasza do zbyt wielkiego optymizmu, a tym bardziej do postawy radości. Niemniej jednak, radość psalmisty nie wiąże się z sukcesami reform ustrojowych, albo brakiem problemów cywilizacyjnych. Jest wynikiem osobistego doświadczenia Tego, który przewyższa wszelkie problemy.
Prawdziwa radość nie jest związana z okoliczności zewnętrznymi, lecz ze stanem naszego wewnętrznego świata – serca. Jedynie głęboka, duchowa więź z Bogiem ma potencjał wypełnić ludzkie serce stałym pokojem i autentyczną radością, mimo zmieniających się i nietrwałych warunków egzystencji. Dobrego dnia!
