Piotr Kwiatek OFMCap

Zastanów się: Jaka jest różnica między dobrym przewidywaniem przyszłości, które może nas uchronić przed czymś negatywnym, co może się zdarzyć, a zamartwianiem się, czyli dręczeniem siebie myślami, epatowaniem siebie i innych negatywnymi scenariuszami.

🛎 W dobrym przewidywaniu przyszłości, skupiamy się na możliwych negatywnych scenariuszach i podejmujemy odpowiednie kroki, aby ich zapobiec. Natomiast zamartwianie się to ciągłe dręczenie siebie myślami o negatywnych scenariuszach, które mogą się zdarzyć w przyszłości. To niezdrowe i może prowadzić do niepotrzebnego stresu i lęku.
______________________________________________

„Zatrzymaj się w ciszy przed PANEM i Jemu zaufaj” (Ps 37,7)

„Zrzuć swój ciężar na PANA, a On cię podźwignie, nigdy nie pozwoli upaść prawemu” (Ps 55,23).

„Kiedy mnie trapią liczne zgryzoty, Twoja pociecha jest mi ukojeniem” (PS 94,19).

„Zamartwianie się to proces uruchamiania negatywnych predykcji dotyczących przyszłości, które są podłożem budulcowym dla reakcji lękowych. Normalne martwienie się jest krótkotrwałe i prowadzi do pozytywnych zachowań mających na celu rozwiązanie problemu”.

„Gdy się martwisz, to dźwigasz ciężar trosk jutra przy użyciu siły danej ci na dziś – próbujesz nieść dwa dni na raz. Wkraczasz w 'jutro’, zanim ono jeszcze nadejdzie. Zamartwiając się nie usuwasz problemów jutra, za to wyczerpujesz całą siłę daną ci na dziś” (Corrie ten Boom, Bezpieczna kryjówka).

„O nic się już zbytnio nie troskajcie, ale w każdej sprawie wasze prośby przedstawiajcie Bogu w modlitwie i błaganiu z dziękczynieniem! A pokój Boży, który przewyższa wszelki umysł, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie”
Flp 4,6-7.

„Nie troszczcie się ZBYTNIO o swoje życie” (Mt 6,25).

Wyjątkowy czas! Serdecznie dziękuję wszystkim uczestnikom spotkania i organizatorom wydarzenia: Akademii Katolickiej w Warszawie https://akademiakatolicka.pl; a szczególnie: ks. prof. dr hab. Krzysztofowi PAWLINIE; s. dr hab. Judycie PUDEŁKO PDDM; ks. dr Januszowi STAŃCZUKOWI i wielu innym. fot. Mirosław Wiśniewski

s. Judyta napisała: „Kolejny wykład z cyklu „Duchowość dla Warszawy”. „Jak wyleczyć narzekanie? Pozytywna wizja życia” – wspaniale przedstawiony przez psychologa, psychoterapeutę (Studia w Rzymie i USA), autora książek, a jednocześnie kapłana i zakonnika: o. dr Piotr Kwiatek OFMCap. Dziękujemy za tak trafny, dynamiczny, komunikatywny przekaz oraz wiele cennych spostrzeżeń. Jest radość, że nasze wykłady przyciągają tak wielu w realu i jeszcze więcej online. I już niebawem wykład ukaże się na kanale youtube Akademia Katolicka w Warszawie. POLECAM! Zapraszamy na kolejny wykład 22 lutego!Fot. Mirosław Wiśniewski”

cd. https://www.akademiakatolicka.pl/duchowosc-dla-warszawy-22/

„Tendencja do narzekania jest epidemią, która zatruwa nie tylko życie tego, kto narzeka, ale też i słuchającego. Do narzekania można się przyzwyczaić, a tymczasem niszczy ono zdrowie, życie psychiczne, duchowe i relacje społeczne człowieka.

Kolejny wykład z cyklu „Duchowość dla Warszawy”, który odbył się 18 stycznia, dotyczył problemu narzekania. Z tematem „Jak wyleczyć narzekanie? Pozytywna wizja życia” zmierzył się o. dr Piotr Kwiatek OFMCap, psycholog i psychoterapeuta, autor licznych publikacji, wśród których pojawia się tytuł: „Sztuka życia bez narzekania”.

Prelegent na wstępie zauważył, że aby skutecznie przeciwstawić się narzekaniu, potrzeba je zauważyć, odkryć, skąd ono się bierze,  rozpoznać jakie potrzeby kryją się pod tą postawą, odróżnić go od konstruktywnych wyrazów niezadowolenia oraz wskazać strategie pozwalające wejść na drogę wolności. Narzekanie to takie wyrażanie niezadowolenia, które nie przynosi żadnego pozytywnego skutku, zmiany, a jedynie prowadzi do postawy przygnębienia. Taki człowiek żyje syndromem ofiary, nie zauważa żadnego progresu w swoim życiu i w innych ludziach. Narzekanie polega na ciągłym powracaniu do starych problemów, „przeżuwaniu” ich, co budzi negatywne emocje, pozbawia sił i podcina skrzydła. Ten negatywny stan psychiczny, który wzbudza nieustanny stres,  pływa następnie na nasze zdrowie, a nawet uderza w życie duchowe, pozbawiając nadziei i zamykając oczy na Boże działanie.

Ojciec Piotr wskazał też konkretne sposoby leczenia narzekania i budowania pozytywnej jakości życia. Wśród nich wymienił postawę wdzięczności, przez którą wchodzimy w kontakt z pozytywnymi faktami naszego życia oraz zdrowe poczucie humoru. Ważne jest, by umiejętnie odcinać się od źródeł frustracji, stawiać słuszne granice w naszych kontaktach czy rozmowach. Narzekanie leczy również wiedza, poznanie swoich emocji oraz wybór konstruktywnej postawy wobec trudnej sytuacji. Często wymaga to dłuższego procesu, którego ostatecznym efektem staje się brak potrzeby narzekania. Wielką pomocą w wychodzeniu z narzekania jest słowo Boże, poprzez które sam Bóg uzdrawia nas, ukazując obecne w naszym życiu dobro i pozytywy. Jednocześnie też psalmy lamentacyjne pozwalają wyrażać Bogu swoje cierpienie, aby zmierzać w kierunku postawy ufności. Największym lekarstwem na narzekanie jest miłość, życzliwość, dzięki której zyskujemy kontakt z własną pozytywnością oraz uczymy się autentycznie doceniać dobro innych.

Kolejny wykład z cyklu „Duchowość dla Warszawy odbędzie się 22 lutego”

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Do miłego zobaczenia lub usłyszenia!

🔺 Jaki dostrzegasz związek między: (a) Swoim życiem: aktualnym doświadczeniem; (b) Ewangelią z dnia – dziś niedziela 14 stycznia, – J 1,35-42; i (c) Psalmem Tygodnia w 1W1?
👉 Podziel się w komentarzu.
🛎 Nasz duchowy kapitał w 1W1 to 3050/1 osób – chwała Panu!
🙏 Błogosławionej niedzieli! 🙏

Już za 7 dni w sobotę – 20 stycznia!

Choć świat emocji i uczuć w życiu każdego człowieka jest fundamentalny, wciąż wydaje się mało zrozumiany i niedoceniany. Wielu z nas ma trudności w radzeniu sobie z gniewem, złością i smutkiem. Sposób, w jaki przeżywamy emocje, może zarówno wzmacniać nasze dobrostan (szczęście), jak i go ograniczać. Jak emocje wpływają na nasze decyzje i moralność? Czym jest analfabetyzm emocjonalny, a czym inteligencja emocjonalna? Na czym polega tzw. porwanie emocjonalne i czy jesteśmy w stanie zarządzać własną lub cudzą impulsywnością? Do czego służą nam pozytywne emocje, takie jak radość, wdzięczność, spokój czy uskrzydlenie? To tylko niektóre z zagadnień, na które warsztat z cyklu „Psychologia Pozytywna i Wiara” pt. „ZROZUMIEĆ EMOCJE” będzie próbował odpowiedzieć.

Celem warsztatów jest ukazanie roli i znaczenia emocji w życiu człowieka. Uczestnicy zapoznają się z Racjonalną Emotywną Behawioralną Terapią stworzoną przez Alberta Ellisa, Teorią Poszerzania i Wzmacniania Funkcji Pozytywnych Emocji według Barbary L. Fredrickson, a także otrzymają praktyczne narzędzia pomocne w pracy nad regulacją swoich własnych stanów emocjonalnych.

🛐 #PsalmNaDzień
„Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, radosnym głosem chwalcie Boga” (Ps 47,2).

W psalmie tygodnia stale zatrzymuje mnie drugi werset: „Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, radosnym głosem chwalcie Boga” (Ps 47,2). Modlitwa nie powinna ograniczać się jedynie do myśli czy słów wypowiadanych ustami, ale przede wszystkim powinna poruszać serce do kochania. Taka miłość uwidacznia się w ciele – w całym życiu. Uzewnętrznianie lub ucieleśnienie modlitwy to nie pokaz czy show, ale zwykła konsekwencja spotkania z Kimś, kto ma dla nas receptę, gdy jesteśmy chorzy, nadzieję, kiedy czujemy przygnębienie, czy radość, gdy się uśmiechamy. Tak jak w oczach niemowlaka i jego całym ciele widać entuzjazm spotkania z matką, tak warto zadać sobie pytanie, czy podobny entuzjazm rodzi się w naszych ciałach po spotkaniu z Bogiem na modlitwie?

„To co niepojęte, nie jest przez to mniej rzeczywiste”
(Blaise Pascal)

#PsalmNaDzień

„Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, radosnym głosem chwalcie Boga” (Ps 47,2).

Sytuacja geopolityczna i społeczno-polityczna w naszym kraju nie zaprasza do zbyt wielkiego optymizmu, a tym bardziej do postawy radości. Niemniej jednak, radość psalmisty nie wiąże się z sukcesami reform ustrojowych, albo brakiem problemów cywilizacyjnych. Jest wynikiem osobistego doświadczenia Tego, który przewyższa wszelkie problemy.

Prawdziwa radość nie jest związana z okoliczności zewnętrznymi, lecz ze stanem naszego wewnętrznego świata – serca. Jedynie głęboka, duchowa więź z Bogiem ma potencjał wypełnić ludzkie serce stałym pokojem i autentyczną radością, mimo zmieniających się i nietrwałych warunków egzystencji. Dobrego dnia!

„Bo władcy ziemi należą do Boga, a On wszystkich przewyższa”(Ps 47,10).

Nikt i nic nie stoi ponad Bogiem! To istotna perspektywa, zachęcająca do mądrych wyborów. Kwestią jedynie czasu jest, aż „wielcy i mądrzy” tego świata doświadczą tej prawdy. Błogosławieni ci, którzy odkryją tę prawdę jeszcze za czasów swojego ziemskiego życia! Dobrego dnia!